دومپریدون
دومپریدون داروی پرکاربردی است که جهت برطرف کردن حالت تهوع یا استفراغ مصرف می شود.

دومپریدون

احساس تهوع اگرچه یک علامت شایع می باشد اما می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. داروهای ضدتهوع مانند دومپریدون را تنها زمانی می توانید مصرف کنید که علت تهوع شما مشخص شده باشد.
دومپریدون با کمک به تسریع حرکت غذا در دستگاه گوارش ، تهوع را مهار می نماید.

پیش از مصرف دومپریدون
– در صورت بارداری یا شیردهی به پزشک اطلاع دهید .
– در صورت سابقه ی مشکلات کبدی ، ضربان قلب نامنظم ، گوارشی (انسداد یا خونریزی دستگاه گوارشی)و حساسیت دارویی پزشک خود را مطلع نمایید .
-از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.

نحوه ی مصرف دومپریدون 
-اگرچه باید دومپریدون را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف نمایید، اما معمولاً مقدار مصرف روزانه ی آن برای بزرگسالان و افراد بالای ۱۶سال، یک قرص، سه مرتبه در روز می باشد.
-از مصرف بیش از سه قرص در ۲۴ساعت خودداری نمایید .
-در صورتی که این دارو برای کودک شما تجویز شده است، مقدار مصرف آن باید توسط پزشک محاسبه گردد.
-بهتر است دومپریدون را نیم ساعت پیش از غذا مصرف کنید.با این حال مصرف پس از غذا نیز موثر می باشد اما زمان بیشتری طول می کشد تا اثر نماید.
-درمان با این دارو عموماً کوتاه مدت می باشد و بیشتر از هفت روز طول نمی کشد.

عوارض شایع دومپریدون
_خشکی دهان نیز از علائم مربوط به مصرف این دارو میباشد که با آدامس یا آبنبات فاقد شکر می توان آن را برطرف نمود .
-ضربان قلب بالا و از هوش رفتن در برخی افراد مصرف کننده ی این دارو مشاهده می شود. در صورت وقوع این علائم به پزشک خود مراجعه نمایید.
-در صورت احساس اضطراب، خواب آلودگی، ضعف، سردرد و اسهال با پزشک خود مشورت نمایید تا راهکار مناسب را دریافت نمایید.
-در صورت ورم و دردناکی سینه ها، قاعدگی نامنظم، ترشح شیر غیر معمول از سینه ها، لکه های قرمز و خارش پوستی پزشک خود را مطلع سازید.

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف دومپریدون

به عنوان ضد تهوع در درمان کوتاه مدت تهوع و استفراغ با دلایل مختلف استفاده می شود و جهت حالت تهوع و استفراغ مزمن همچنین برای پروفیلاکسی روتین استفراغ بعد از عمل جراحی مناسب به نظر نمی رسد. عملکرد دومپیریون شبیه متوکلوپرامید می باشد
از دومپریدون هم چنین به خاطر عملکرد پروکینتیک آن در دیس پپسی استفاده می شود هم چنین در گاستروپارزی دیابتی و همراه با پاراستامول در درمان علامتی میگرن کاربرد دارد. در درمان تهوع و استفراغ دومپریدون به صورت خوراکی با دوز 10 تا 20 میلی گرم و 3 یا 4 بار در روز تا حداکثر 80 میلی گرم تجویز می شود و یا به صورت مقعدی با دوز 60 میلی گرم، 2 بار در روز داده می شود. در کودکان دوز 250 تا 500 میکروگرم بازای هر کیلوگرم به صورت خوراکی و 3 یا 4 بار در روز داده می شود که حداکثر دوز تجویز شده mg/kg4/2 می باشد و نباید از mg 80 در روز تجاوز کرد. در مورد کودکان بیش از kg15 دوز مقعدی mg30 ، 2 بار در روز را می توان جایگزین کرد.

مکانیسم اثر دومپریدون

دومپریدون یک آنتاگونیست دوپامین است

فارماکوکینتیک دومپریدون

میزان زیست دستیابی domperidone تنها حدود 15% در حالت ناشتا با یک دوز خوراکی می باشد اگر چه با تجویز دارو به همراه غذا این میزان افزایش می یابد. از علل زیست دستیابی کم دارو متابولیسم روده ای و مسیر اول کبدی آن می باشد. میزان زیست دستیابی فرم مقعدی دارو مشابه با فرم خوراکی است اگر چه اوج غلظت پلاسمایی آن بعد از حدود یک ساعت به دست می آید که در مورد فرم خوراکی این عدد 30 دقیقه می باشد.
Domperidone بیش از 90% به پروتیئن های پلاسما اتصال می یابد و نیمه عمرحذف نهایی آن حدود 5/7 ساعت است. به طور اساسی توسط متابولیسم وسیع از خون برداشت می گردد. حدود 30% دوز خوراکی در ادرار طی 24 ساعت دفع می شود که تقریباً کل آن به صورت متابولیت ها می باشد و باقی توسط مدفوع طی چندین روز دفع می گردد که حدود 10% به صورت داروی تغییر نکرده می باشد. به سهولت از سد خونی مغزی عبور نمی کند. مقادیر کمی از آن در شیر مادر توزیع می شوند که غلظت آن به حد یک چهارم غلظت در سرم مادر می رسد.

منع مصرف دومپریدون

دومپریدون در بیماران با طولانی شدن فواصل هدایت قلبی شناخته شده، به ویژه QTc، در بیمارانی که اختلالات الکترولیت قابل توجهی دارند (هیپوکالمی، هیپرکالمی، هیپومنیزمی)، یا برادی کاردی یا در بیمارانی که بیماری های قلبی زمینه ای مانند احتقان قلب دارند، منع مصرف دارد.

عوارض جانبی دومپریدون

عوارض نسبتا شایع (%10-1):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، میگرن
گوارشی: خشکی دهان

تداخلات دارویی دومپریدون

*مشخصات کلی تداخلات:
اطلاعاتی گزارش نشده است.

تداخلات رده X (پرهیز):
کانیواپتان، مهارکننده‌های متوسط وقوی CYP3A4، فکسینیدازول، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، ایدلالیسیب، لفامولین، پیموزاید، پوساکونازول، داروهای طولانی کننده فاصله QT (با بالاترین خطر)، مهارکننده‌های متوسط CYP3A4 طولانی کننده فاصله QT (با خطر متوسط)، مهارکننده‌های قوی CYP3A4 طولانی کننده فاصله QT (با خطر متوسط)

کاهش اثرات داروها توسط دمپریدون:
فسفومایسین، مهارکننده‌های مونوآمینواکسیداز

کاهش اثرات دمپریدون توسط داروها:
داروهای آنتی کولینرژیک، مهارکننده‌های مونوآمینواکسیداز، آگونیست های اپیوئید

افزایش اثرات داروها توسط دمپریدون:
لووسولپرید، اندانسترون، پنتامیدین (سیستمیک)، مهارکننده‌های متوسط CYP3A4 طولانی کننده فاصله QT (با خطر متوسط)، سیرولیموس

افزایش اثرات دمپریدون توسط داروها:
کانیواپتان، مهارکننده‌های متوسط وقوی CYP3A4، اردافتینیب، فکسینیدازول، فوس اپرپیتانت، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، هالوپریدول، ایدلالیسیب، لاروترکتینیب، لفامولین، مهارکننده‌های مونوآمینواکسیداز، پالبوسیکلیب، پیموزاید، پوساکونازول، داروهای طولانی کننده فاصله QT (با بالاترین خطر)، داروهای طولانی کننده فاصله QT (با خطر متوسط)، مهارکننده‌های متوسط CYP3A4 (متوسط) طولانی کننده فاصله QT (با خطر متوسط)، مهارکننده‌های قوی CYP3A4 طولانی کننده فاصله QT (با خطر متوسط)، سیمپرویر، استریپنتول

تداخل با غذا:
مصرف آب گریپ‌فروت ممکن است غلظت سرمی دمپریدون را افزایش دهد.
راهکار: از مصرف هم‌زمان با آب گریپ‌فروت خودداری شود.

دارو های هم گروه دومپریدون

گروه C

در شرايط خاص و نظارت ويژه پزشك قابل استفاده است: مطالعات حیوانی مواردی از عارضه جانبی برای جنین نشان داده است و مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است.