نام رایج دارو: والپروئیک اسید (نمک سدیم)

توجه: مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیه‌های پزشک نیست. برای مصرف دارو، آگاهی از عوارض جانبی، تداخل دارویی و موارد مرتبط دیگر لازم است حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.

دپاکین چیست و چه کاربردی دارد؟

والپرویک اسید برای درمان اختلالات تشنج، اختلالات خلقی (مانند حالت شیدایی اختلال دوقطبی) و جلوگیری از سردردهای میگرنی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نحوه عملکرد داروی دپاکین

این دارو از طریق بازگرداندن تعادل به برخی از مواد طبیعی مغز مانند انتقال دهنده‌های عصبی کار می‌کند.

نحوه مصرف دپاکین و دوز مصرفی

قبل از شروع به مصرف والپرویک اسید راهنمای دارویی داخل جعبه را با دقت بخوانید و از روانپزشک یا دکتر داروخانه راهنمایی بگیرید. این دارو را به صورت خوراکی مصرف کنید و بهتر است همراه با غذا مصرف نشود زیرا ممکن ناراحتی معده ایجاد کند. کپسول دارو را قورت دهید و از شکاندن آن یا جویدنش خوداردی کنید، چون ممکن است باعث التهاب دهان یا گلو شود.

دوز مصرف داروی دپاکین به سن، وزن، وضعیت بیماری، و پاسخگویی بدن شما به درمان و سایر داروهای مصرفی بستگی دارد. مطمئن شوید پزشک و دکتر داروخانه از تمامی داروهایی که استفاده می‌کنید اطلاع دارند. برای تاثیرگذاری بهتر این دارو، آن را به موقع مصرف کنید تا میزان دارو در خونتان ثابت بماند.

اگر این دارو را برای اختلال تشنج استفاده می‌کنید بدون مشورت با پزشک از قطع دارو خودداری کنید زیرا ممکن است وضعیتتان با قطغ یکباره دارو بدتر شود. برای قطع دارو احتمالا به صورت کاهش دوز باید عمل کرد.

این دارو برای درمان سردردهای میگرنی حاد نیست. از داروهای دیگری که توسط پزشک تجویز شده برای درمان حمله‌های حاد استفاده کنید. در صورت عدم بهبود به پزشک اطلاع دهید.

تجویز و تعیین دوز مصرفی این دارو بر عهده روانپزشک است، از این رو از مصرف خودسرانه دارو جدا خودداری کنید.

عوارض جانبی دپاکین

مصرف دپاکین ممکن است منجر به عوارضی مانند اسهال، خواب‌آلودگی، ریزش مو، تغییرات دوره قاعدگی، زنگ گوش، لرزش، بی‌ثباتی و تغییرات وزن شود. اگر هر یک از این عوارض ادامه یافت یا بدتر شد به سرعت با پزشک خود تماس حاصل کنید.

درصورتی که پزشک داروی دپاکین را برای شما تجویز کرده است مطمئن باشید فوائد آن بیش از مضراتش بوده است. همچنین لازم است بدانید اکثر افرادی که داروی دپاکین را مصرف کرده‌اند، عوارض جدی این دارو را تجربه نکرده‌اند. به ندرت کسانی که از این دارو برای درمان مشکلاتی مانند تشنج، اختلال دوقطبی و درد استفاده می‌کنند، دچار افسردگی، افکار یا اقدا به خودکشی و مشکلات خلقی دیگر شده‌اند.. اگر خود یا خانواده‌تان هرگونه تغییر رفتار ناگهانی یا غیر معمولی را؛ مانند افکار یا رفتاری که نشانه‌های افسردگی باشد، افکار یا اقدام به خودکشی و افکار آسیب رساندن به خود مشاهده کردید، سریعا با پزشک تماس بگیرید.

مصرف این دارو به ندرت باعث اختلالات شدید مغزی (انسفالوپاتی) و در بعضی موارد کشنده شده است، به ویژه در بیماران مبتلا به اختلالات متابولیک (اختلالات چرخه اوره) این اتفاق دیده شده است. اگر هرگونه احساس ضعف بدون دلیل، استفراغ و اختلالات خلقی (مانند سردرگمی) پیدا کردید سریعا با پزشک‌تان تماس بگیرید.

اگر عوارض جانبی خطرناکی مانند درد قفسه سینه، کبودی، خون‌ریزی بی‌دلیل، تپش قلب یواش یا سریع یا نامنظم، تورم دست و پا، حرکات غیرارادی چشم (نیستاگموس)، احساس لرز و سردی، تنفس سریغ و کاهش هوشیاری را تجربه کردید، هر چه با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید.

لازم است بدانید که واکنش آلرژیک جدی در مورد داروی دپاکین نادر است. با این وجود اگر واکنش آلرژیک جدی ای مثل تب، تورم غدد لنفاوی، علائم پوستی، خارش، تورم (مخصوصا در صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید و اختلال تنفسی را تجربه کردید، سریعا از فوریت های پزشکی کمک بگیرید. با توجه به اینکه لیست عوارض کامل نیست، ممکن است با عارضه ای برخورد کنید که ذکر نشده باشد. در این موارد با پزشک یا دارو ساز مشورت کنید.

موارد احتیاط مصرف دپاکین

اگر به داروی دپاکین یا سدیم والپروات یا دیوالپراکس حساسیت دارید یا هر حساسیت دیگری دارید قبل از مصرف این دارو را پزشک یا داروساز مشورت کنید. داروی دپاکین ممکن است شامل ترکیبات غیر فعالی (مانند روغن بادام‌زمینی) باشد که موجب بروز حساسیت یا مشکلات دیگر بشود، در این مورد با دکتر داروخانه مشورت کنید.

قبل از مصرف این دارو سوابق پزشکی خود مخصوصا بیماری‌های کبدی، پانکراس، اختلالات متابولیکی (مانند اختلالات چرخه اوره و سندرم Alpers-Huttenlocher)، سوءمصرف الکل، مشکلات خون‌ریزی، بیماری مغزی (زوال عقل/ دیمنشیا)، بیماری کلیوی، کمبود آب بدن (دیهایدریشن) و تغذیه نامناسب را به اطلاع پزشک یا دکتر داروخانه برسانید.

برای جلوگیری از خطر بریدگی، کبودی یا آسیب با احتیاط از اشیاء تیز مانند تیغ و ناخن‌گیر استفاده کنید و از فعالیت‌هایی مانند ورزش‌های رزمی خودداری کنید.

قبل از هرگونه جراحی تمامی داروهای مصرفی را به اطلاع پزشک و دندانپزشک برسانید.

داروی دپاکین ممکن است موجب خواب‌آلودگی و تاری دید شما بشود. الکل و ماری جوآنا این حالات را تشدید می کند. لذا از رانندگی و فعالیت‌هایی که نیاز به هوشیاری دارند، تا زمانیکه در هوشیاری کامل به سر ببرید اجتناب کنید. هنگام مصرف دپاکین از خوردن الکل پرهیز کنید و در صورت مصرف ماری جوآنا با پزشک خود صحبت کنید. ضمنا قبل از هر گونه جراحی همه‌ی داروهایی که مصرف می‌کنید را با پزشک یا دندانپزشک خود در میان بگذارید.

سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو مخصوصاْ خواب‌آلودگی، سرگیجه، بی‌ثباتی و لرزش حساسیت بیشتری از خود نشان دهند و احتمال سقوط و افتادن بیشتری دارند. مصرف این دارو در دوران بارداری توصیه نمی‌شود و ممکن است موجب آسیب به جنین شود.

این دارو از طریق شیر مادر به نوزاد انتقال می‌یابد اما تا کنون گزارشی از تاثیر بر نوزاد داده نشده است. در این زمینه با پزشک مشورت کنید.

برای اطلاع از موارد مصرف، نحوه مصرف، عوارض و تداخلات دارویی این دارو بهتر است از سرویس مشاوره دارویی داروباکس استفاده کنید.

تداخلات دارویی دپاکین با داروهای دیگر

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تاثیر داروی دپاکین را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آن شود. این مقاله شامل تمامی تداخلات دارویی ممکن، نیست لذا لیست تمامی داروهای مصرفی تان را باپزشک یا دکتر داروخانه در میان بگذارید و بدون صلاحدید پزشک شروع به مصرف، قطع یا تغییر دوز داروی دپاکین نفرمایید. همچنین داروهایی مانند ضدافسردگی‌ها (مانند امی‌تریپتیلین، نورتریپتیلین و فنلزین)، برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها (آنتی‌بیوتیک‌های کارباپنمس مانند دوری‌پنم و امی‌پنم)، مفلوکوئین، اورلیستات، داروهای ضد تشنج (مانند فنی‌توئین، روفینامید و توپیرامات)،‌ ریفامپین، ورینوستات، وارفارین و زیدوودین با دپاکین ممکن است تداخل داشته باشند.

آسپرین نیز امکان خونریزی را موقع مصرف این دارو افزایش می‌هد. با این وجود اگر پزشکتان برای جلوگیری از سکته یا حمله قلبی برای شما دوز مصرفی کم آسپرین (معمولا دوز ۸۱-۳۲۵ میلی‌گرم در روز) تجویز کرده است به مصرف آن ادامه دهید و در مورد ادامه مصرف آسپرین با دکتر خود مشورت کنید.

داروهای زیر ممکن است با داروی دپاکین تداخل داشته باشد. در صورت مصرف این داروها، پزشک خود را مطلع سازید:

  • داروهای دیگری که خواب آلودگی ایجاد می‌کنند (مخدرهایی که کاهنده‌ی سرفه یا درد هستند مثل: کدئین)
  • الکل
  • ماری جوآنا
  • داروهای خواب یا ضداضطراب (آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)
  • شل کننده ی عضلانی(کاریزوپرودول، سیکلوبنزاپرین)
  • آنتی هیستامین‌ها (سیترزین، دیفن هیدرامین)
  • این دارو ممکن است بر روی برخی آزمایش‌های پزشکی (مثل کتون ادرار) تاثیر بگذارد. حتما قبل از آزمایش به پرسنل آزمایشگاه و پزشکان در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.
  • علائم اوردوز دپاکین

اگر علائم اوردوز این دارو مانند از هوش رفتن و مشکلات تنفسی را مشاهده کردید سریعا با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید. علائم اوردوز می‌تواند شامل خواب‌آلودگی شدید، کما و تپش قلب نامنظم یا یواش باشد. همچنین آزمایش‌های پزشکی مانند (آزمایش میزان دارو در بدن، آزمایش عملکرد کبد، آزمایش خون و آزمایش لختگی) باید قبل از شروع به درمان انجام شود و در حین درمان نیز برای بررسی اثرات جانبی و بهبود حال انجام شوند.

اگر دوز مصرفی داروی دپاکین را فراموش کردید، در اولین زمان ممکن آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک به مصرف دوز بعدی، به یاد آوردید که دارو را مصرف نکرده‌اید ،نیازی به مصرف دو برابر دارو نیست و فقط دوز مقرر را مصرف کنید.

برای نگهداری صحیح داروی دپاکین، آن را در دمای اتاق، دور از حرارت و رطوبت و خارج از دسترس کودکان قرار دهید و در حمام نگهداری نفرمایید. توجه داشته باشید که داروی منقضی شده را مصرف نکنید.

تجویز و تعیین دوز مصرفی این دارو بر عهده متخصص مغز و اعصاب است، از این رو از مصرف خودسرانه دارو جدا خودداری کنید.

هشدارها: 

در ۶ ماه ابتدایی شروع مصرف، داروی دپاکین ممکن است به ندرت مشکلات کبدی جدی (در برخی موارد مرگبار) ایجاد کند. قبل از مصرف دپاکین باید آزمایش‌های پزشکی لازم را انجام دهید و در طول درمان به خصوص در ۶ ماه اول به صورت منظم این آزمایش‌ها را برای بررسی تاثیرات دارو تکرار کنید.

کودکان کمتر از ۲ سال، مخصوصا کودکانی که دارای اختلال متابولیک ارثی، اختلال شدید تشنج با عقب‌ماندگی ذهنی، بیماری‌های مغزی ارگانیک هستند، یا کسانی که بیش از یک داروی ضد تشنج استفاده می‌کنند بیشتر در معرض خطر مشکلات کبدی قرار دارند.

با توجه به افزایش خطر ابتلا به مشکلات کبدی کسانی که مبتلا به برخی از اختلالات متابولیک مزمن (مانند سندرم Alpers-Huttenlocher) هستند نباید از این دارو استفاده کنند. کودکان کمتر از ۲ سالی که مبتلا به این اختلالات هستند نیز نباید از این دارو استفاده کنند. همچنین کودکان بیشتر از ۲ سالی که ممکن است مبتلا به این اختلالات باشند در طول درمان با والپروئیک اسید باید از نزدیک بررسی و آزمایش بشوند.

این دارو ممکن است به ندرت مشکلات پانکراس جدی (در برخی موارد مرگبار) مانند پانکراتیت ایجاد کند. این مشکل ممکن است در طول درمان با دپاکین در هر مرحله‌ای اتفاق بیفتد و به سرعت وخیم شود.

در صورت علائم مشکلات کبدی یا پانکراتیت مانند خستگی غیرمعمول، ضعف، تورم صورت، دردهای غیرطبیعی معده یا شکم، ازدست دادن اشتها، ادرار تیره، زردی چشم یا پوست، تهوع و استفراغ مداوم با پزشک خود تماس حاصل کنید.

مصرف این دارو در زمان بارداری ممکن موجب نقص‌های مادرزادی نوزاد شود و همچنین ممکن است آی‌کیوی IQ نوزاد را پایین بیاورد. زنانی که در سنین بارداری هستند باید قبل از استفاده این دارو درمورد خطرات و مزایای آن، راه‌های دیگر درمان و راه‌های قابل اطمینان کنترل حاملگی با دکتر مشورت کنند. اگر به فکر بارداری هستید یا فکر می‌کنید ممکن است در آینده نزدیک باردار شوید با پزشک تماس بگیرید. اگر از والپروئیک اسید برای جلوگیری از سردردهای میگرنی استفاده می‌کنید، آن را در زمان بارداری قطع کنید. اگر والپروئیک اسید را برای درمان تشنج یا مشکلات خلقی مانند (اختلال دو قطبی) استفاده می‌کنید، نباید جز به دستور پزشک مصرف آن را قطع کنید. تشنج درمان نشده و مشکلات خلقی مانند اختلال دوقطبی شرایط خطرناکی است که می‌تواند هم به مادر و هم به جنین آسیب وارد کند.

منبع: WebMD