اطلاعات تخصصی

موارد مصرف بتاکاروتن

بتاكاروتن به منظور كاهش شدت واكنشهاي حساست به نور در بيماران مبتلا به پروتوپورفيري اريتروپويتيك مصرف مي شود.
بتاكاروتن براي پيشگيري از كمبود ويتامين A ناشي از تغذيه ناكافي با سوء جذب روده اي مصرف مي شود. نياز به اين ويتامين ممكن است در مواردي از قبيل سوء جذب چربي(اسهال چرب)، بيماري مزمن مجراي صفراوي – كبدي، عفونت طولاني، سندرم سوء جذب ناشي از بي كفايتي پانكراس و كمبود شديد پروتئين افزايش يابد.

مکانیسم اثر بتاکاروتن

بتاكاروتن يك كاروتنوئيد و پيش ساز ويتامين A است.

فارماکوکینتیک بتاکاروتن

جذب بتاكاروتن به حضور چربي ژيم غذايي و همچنين صفرا در مجراي روده بستگي دارد.حدود 60-20 درصد دارو در ديواره روده و مقدار كمي از آن نيز در كبد متابوليزه مي شود. اين دارو عمدتاً از راه مدفوع دفع مي شود.

عوارض جانبی بتاکاروتن

شل شدن مدفوع و زرد رنگ شدن پوست از عوارض جانبي دارواست.

توصیه های دارویی بتاکاروتن

1. دارو ترجيحاً بايد همراه با غذا مصرف شود.
2. 6-2 هفته درمان با بتاكاروتن لازم است تا حداكثر زماني كه بيمار مي تواند در معرض نور خورشيد قرار گيرد، مشخص گردد.
3. حساسيت به دارو بايد مد نظر قرار گيرد.

دارو های هم گروه بتاکاروتن

گروه C

در شرايط خاص و نظارت ويژه پزشك قابل استفاده است: مطالعات حیوانی مواردی از عارضه جانبی برای جنین نشان داده است و مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است.