بیاکتو محصول شرکت اکتوورکو

بیوتین چیست؟
بیوتین یک ویتامین محلول در آب و از نظر ساختار مولکولی شبیه ویتامین های گروه بی است. بیوتین به نام ویتامین اچ یا ویتامین ب7 شناخته می شود. بیوتین برای تبدیل مواد غذایی به انرژی ضروریست و در طیف گسترده ای از فعالیت های متابولیک نقش دارد. سلامتی سلول های با تکثیر بالا مانند پوست، مو و ناخن به میزان بیوتین خون بستگی دارد. 

 

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف بیوتین

‎بیوتین یا ویتامین H یکی از ویتامین های محلول در آب می باشد که در موارد مختلفی می تواند کاربرد درمانی یا مکمل داشته باشد.
‎در مواردی مانند کمبود بیوتینیداز، روزانه ۵ تا ۲۰ ميلی گرم بیوتین قابل تجویز می باشد.
‎بیوتین برخلاف سایر مکمل ها و ویتامین ها RDA مشخصی ندارد اما برای نوزادان ۱ تا ۶ ماه ۵ میکروگرم در روز، برای شیرخواران ۷ تا ۱۲ ماه ۶ میکروگرم روزانه، برای کودکان و نوجوانان ۸ تا ۲۵ میکروگرم ( 0/7 mg/kg/day) روزانه با توجه به سن مورد نیاز می باشد.
‎در افراد بزرگسال ۳۰ میکروگرم در روز نیاز فرد را برطرف می سازد اما به عنوان مکمل غذایی در دوز ۳۰۰ تا ۱۰۰۰۰ میکروگرم روزانه می تواند مصرف گردد.
‎فرم های دارویی موجود:
‎بیوتین به صورت کپسول خوراکی ۵ میلی گرم و ۵۰۰۰ میکروگرم و. قرص خوراکی ۳، ۵، ۱۰ میلی گرم و ۳۰۰ و ۱۰۰۰ میکروگرم در بازار دارویی دنیا یافت می شود. در ایران قرص و آمپول ۵ میلی گرم بیشتر رایج می باشد.

مکانیسم اثر بیوتین

‎بیوتین به عنوان یک کوآنزیم در واکنش های کربوکسیلاسیون، ترانس کربوکسیلاسیون و دکربوکسیلاسیون در گلیکوژنز، لیپوژنز، سنتز اسید های چرب، متابولیسم پروپیونات و کاتابولیسم لوسین نقش دارد.

عوارض جانبی بیوتین

‎عوارض جانبی تاکنون با مصرف بیوتین، عوارض مهمی گزارش نگردیده است.

تداخلات دارویی بیوتین

‎بیوتین تداخل دارویی معنا داری با داروی خاصی ندارد

توصیه های دارویی بیوتین

‎دارو به صورت خوراکی همراه یا بدون غذا می تواند تجویز گردد.

دارو های هم گروه بیوتین