اطلاعات تخصصی

موارد مصرف دابیگاتران

– پیشگیری از سکته مغزی و آمبولی سیستمیک در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی غیر دریچه ای

مکانیسم اثر دابیگاتران

– پرودراگ بدون فعالیت ضد انعقادی بوده و در بدن به دابی گاتران فعال تبدیل می شود که مهار کننده ی اختصاصی، برگشت پذیر و مستقیم ترومبین بوده و هر دو نوع ترومبین آزاد و متصل به فیبرین را مهار می کند. باعث مهار انعقاد از طریق مهار فعالیت های ترومبین شامل شکست فیبرینوژن به فیبرین، فعال شدن فاکتور V، VIII، XI و XIII و مهار تراکم پلاکت ناشی از ترومبین می شود.

فارماکوکینتیک دابیگاتران

– جذب سریع، بعد از جراحی بصورت آهسته جذب می شود.
– توزیع ( Vd=50-70L )
– اتصال به پروتئین: 35%
– متابولیسم: کبدی ( Dabigatran etexilate بصورت سریع و کامل توسط استرازهای کبدی به دابی گاتران هیدرولیز می شود )
– زیست دست یابی:% 7-3
– نیمه عمر: 17-12 ساعت ( افراد میانسال: 17-14 ساعت، اختلال خفیف تا متوسط کلیوی: 18-15 ساعت، اختلال شدید کلیوی: 28 ساعت )
– زمان رسیدن به پیک پلاسمایی: 1 ساعت که با مصرف غذا به 2 ساعت تاخیر پیدا میکند ولی بر زیست دست یابی تاثیری ندارد.
– دفع: ادرار ( 80% )

منع مصرف دابیگاتران

– حساسیت شدید شامل آنافیلاکسی به دابی گاتران یا سایر ترکیبات فرمولاسیون، خونریزی فعال پاتولوژیک

عوارض جانبی دابیگاتران

*
عوارض شایع (%10<):
گوارشی: علائم گوارشی
هماتولوژی و انکولوژی: خونریزی، خونریزی شدید
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
گوارشی: سوء هاضمه، درد شکمی، ناراحتی شکمی، درد اپی گاستر (سر دل)، التهاب مری، رفلاکس، گاستریت، خونریزی گوارشی، گاستریت خونریزی دهنده، درد ناحیه فوقانی شکم
عوارض نادر (%1>):
قلبی عروقی: سکته قلبی حاد، سکته مغزی خونریزی دهنده، خونریزی تحت عنکبوتیه، هماتوم ساب دورال
ادراری تناسلی: خونریزی مجاری تناسلی (شدید)
هماتولوژی و انکولوژی: خونریزی خلف صفاقی (شدید)، هماتوم نخاعی (همراه با پونکسیون نخاعی یا بی حسی نخاعی/اپیدورال)
ازدیاد حساسیت: آنژیوادم آلرژیک، شوک آنافیلاکسی، آنافیلاکسی، واکنش ازدیاد حساسیت
سیستم عصبی: خونریزی اپیدورال داخل جمجمه (همراه با پونکسیون نخاعی یا بی حسی نخاعی/اپیدورال)، خونریزی داخل جمجمه
عصبی، عضلانی و اسکلتی: خونریزی داخل مفصلی (شدید)، خونریزی عضلانی (شدید)
سایر عوارض (درصد نامشخص):
گوارشی: زخم گوارشی

تداخلات دارویی دابیگاتران

*مشخصات کلی تداخلات:
– سوبسترای Pg-p
– ضد انعقاد
– حساس به pH معده (تداخل با داروهایی که pH معده را تغییر می دهند، بررسی شود.)

تداخلات رده X (پرهیز):
داروهای ضد انعقاد، آپیکسابان، ادوکسابان، همین، لاسمیدیتان، میفپریستون، اوماستاکسین، القاکننده‌های P-gp/ABCB1، ریواروکسابان، اوروکیناز، وراپاکسار

کاهش اثرات داروها توسط دابیگاتران:
تداخل قابل توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات دابیگاتران توسط داروها:
آنتی‌اسیدها، آتورواستاتین، مشتقات استروژن، لوماکافتور و ایواکافتور، اوریتاوانسین، القاکننده‌های P-gp/ABCB1، فنوباربیتال، پریمیدون، پروژستین ها، سدیم زیرکونیوم سیکلوسیلیکات، تلاوانسین

افزایش اثرات داروها توسط دابیگاتران:
داروهای ضد انعقاد، کلاژناز (سیستمیک)، دفراسیروکس، دئوکسی کولیک اسید، ایبریتومومب تیوکستان، نینتدانیب، اوبینوتوزومب، اوماستاکسین، ریواروکسابان، آنتاگونیست های ویتامین کا

افزایش اثرات دابیگاتران توسط داروها:
آکالابروتینیب، داروهای با ویژگی ضد پلاکت، داروهای ضد پلاکت (مهارکننده‌های P2Y12)، آپیکسابان، آسپیرین، برومپریدول، کاپلاسیزومب، کوبیسیستات، داساتینیب، دروندارون، ادوکسابان، اردافیتینیب، امولسیون‌های چربی (بر پایه روغن ماهی)، فلوکونازول، همین، گیاهان (با خاصیت ضد انعقاد/ ضد پلاکت)، ایبروتینیب، اینوترسن، کتوکونازول (سیستمیک)، لاسمیدیتان، لیماپروست، لوواستاتین، لوماکافتور و ایواکافتور، مزوگلیکان، میفپریستون، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX-2)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (غیرانتخابی)، اسیدهای چرب امگا-3، پنتوسان پلی سولفات سدیم، مهارکننده‌های P-gp/ABCB1، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، رانولازین، سالیسیلات ها، سیمواستاتین، سوگامادکس، سولودکسید، عوامل ترومبولیتیک، تیبولون، تیکاگرلور، تیپراناویر، اوروکیناز، ویتامین ای (سیستمیک)، وراپاکسار، زانوبروتینیب

تداخل با غذا:
مصرف غذا اثری بر فراهمی زیستی دابیگاتران ندارد اما زمان رسیدن به پیک غلظت پلاسمایی را تا 2 ساعت به تأخیر می‌اندازد.
راهکار: بدون ملاحظات غذایی مصرف شود.

هشدار ها دابیگاتران

– خونریزی که گاهی کشنده است و در افراد مستعد خونریزی فعال پاتولوژیک بایستی دارو قطع شود.
– عملکرد کلیوی قبل و حین درمان بایستی ارزیابی گردد.
– در افراد مسن بایستی با احتیاط فراوان مصرف شود.