اطلاعات تخصصی

موارد مصرف رازاگیلین

– درمان بیماری پارکینسون ایدیوپاتیک ( به صورت تک دارویی برای درمان اولیه یا به عنوان داروی کمکی به رژیم حاوی لوودوپا افزوده می شود )

مکانیسم اثر رازاگیلین

– مهار کننده ی قوی، برگشت ناپذیر و انتخابی مونوآمین اکسیداز مغزی نوع B که نقش اساسی در کاتابولیسم دوپامین دارد، است. مهار حذف دوپامین در بخش استریاتال مغز باعث کاهش علائم حرکتی بیماری پارکینسون می شود. هم چنین شواهد تجربی راساژیلین بیانگر اثرات محافظتی سیستم عصبی ( آنتی اکسیدان و ضد آپوپتوز ) می باشد که شروع علائم و پیشرفت اختلالات نورونی را به تاخیر می اندازد.

فارماکوکینتیک رازاگیلین

– شروع اثر: درمانی ( تا 1 ساعت )
– طول اثر: حدود 1 هفته ( مهار برگشت ناپذیر )، ممکن است حدود 40-14 روز برای برگشت کامل فعالیت MAO-B مغزی نیاز باشد.
– جذب: سریع
– اتصال به پروتئین: 94-88 % عمدتا به آلبومین
– متابولیسم: کبدی از طریق N دآلکیلاسیون و یا هیدروکسیله شدن از طریق CYP1A2 و تبدیل به چندین متابولیت غیر فعال ( مشتقات غیر آمفتامینی )
– توزیع: Vdss=87L
– زیست دست یابی: حدود 36 %
– نیمه عمر: حدود 3-3/1 ساعت ( به دلیل مهار برگشت ناپذیر ارتباطی با اثر بیولوژیکی ندارد )
– زمان رسیدن به پیک پلاسمایی: حدود 1 ساعت
– دفع: ادرار ( 62 %، کمتر از 1 % دوز کلی بصورت داروی تغییر نیافته )، مدفوع ( 7 % )

منع مصرف رازاگیلین

– از مصرف همزمان سیکلوبنزاپیرین، دکسترومتورفان، متادون، پروپوکسی فن، گیاه علف چای و ترامادول خودداری شود.
– از مصرف مپریدین یا یک مهار کننده MAO ( شامل مهار کننده های انتخابی MAO-B ) با فاصله 14 روز از راساژیلین خودداری شود.

عوارض جانبی رازاگیلین

– قلبی عروقی: افت فشار وضعیتی، آنژین، بلوک شاخه ای قلب، درد قفسه سینه، سنکوپ
– سیستم عصبی مرکزی: دیس کینزی، سردرد، افسردگی، توهم، تب، بی قراری، ورتیگو، اضطراب، گیجی
– گوارشی: تهوع، یبوست، کاهش وزن، سوء هاضمه، خشکی دهان، گاستروانتریت، بی اشتهایی، اسهال، خونریزی گوارشی، استفراغ
– پوستی: کبودی، ریزش مو، سرطان پوست، راش های وزیکولی
– اندوکرین و متابولیک: اختلال جنسی، کاهش میل جنسی
– ادراری تناسلی: خون در ادرار، بی اختیاری ادرار
– خونی: لوکوپنی
– کبدی: افزایش تست های عملکرد کبدی
– عصبی عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل، درد گردن، آرتریت، بی حسی، لرزش، ضعف
– چشمی: التهاب قرنیه
– کلیوی: دفع آلبومین
– تنفسی: رینیت، آسم، افزایش میزان سرفه
– متفرقه: بروز سقوط، سندروم شبه آنفلوانزا، واکنش های حساسیتی

تداخلات دارویی رازاگیلین

– ضد افسردگی های SNRIs : عوارض جدی و احتمالا کشنده با مصرف همزمان ایجاد می شود. از مصرف همزمان خودداری شده و حداقل 2 هفته بین قطع راساژیلین و شروع SNRIs فاصله گذاری شود.
– ضد افسردگی های SSRIs : عوارض جدی و احتمالا کشنده با مصرف همزمان ایجاد می شود. از مصرف همزمان خودداری شده و حداقل 2 هفته بین قطع راساژیلین و شروع SNRIs فاصله گذاری شود. حداقل 5 هفته بین قطع فلوکستین و شروع راساژیلین فاصله گذاری شود. در صورت مصرف طولانی مدت یا با دوز بالای فلوکستین زمان بیشتری فاصله گذاری شود.
– ضد افسردگی های چهار حلقه ای: مصرف همزمان با میرتازاپین ممنوع است.
– ضد افسردگی های سه حلقه ای: عوارض جدی و احتمالا کشنده با مصرف همزمان ایجاد می شود. از مصرف همزمان خودداری شده و حداقل 2 هفته بین قطع راساژیلین و شروع ضد افسردگی های سه حلقه ای فاصله گذاری شود.
– سیپروفلوکساسین: افزایش 83 % در AUC مربوط به راساژیلین. دوز راساژیلین به 0.5 mg در روز کاهش یابد.
– سیکلوبنزاپیرین: مصرف همزمان با راساژیلین ممنوع است.
– دکسترومتورفان: دوره های کوتاه مدت رفتارهای سایکوتیک یا توهمی ایجاد می کند. مصرف همزمان با راساژیلین ممنوع است.
– غذاهای حاوی تیرامین: واکنش های افزایش فشار خون یا بحران فشار خون ایجاد می شود.
– لوودوپا: اثرات دوپامینرژیک افزایش یافته و خطر دیس کینزی و افت فشار وضعیتی افزایش می یابد. افزایش کمی نیز در غلظت راساژیلین ایجاد می کند. از ترکیب این دو دارو جهت مصارف درمانی بهره برده می شود.
– آگونیست های اوپیوئیدی: عوارض جدی و احتمالا کشنده با مصرف همزمان به دلیل بروز سندروم سروتونین ایجاد می شود. از مصرف همزمان با مپریدین، متادون، پروپوکسی فن و ترامادول خودداری شود. حداقل 2 هفته بین قطع راساژیلین و شروع مپریدین فاصله گذاری شود.
– گیاه علف چای: از مصرف همزمان خودداری شود.
– آمین های سمپاتومیمتیک (e.g., amphetamines, ephedrine, phenylephrine, phenylpropanolamine, pseudoephedrine) : واکنش های افزایش فشار خون یا بحران فشار خون ایجاد می شود. از مصرف همزمان خودداری شده و حداقل 2 هفته بین قطع راساژیلین و شروع این داروها فاصله گذاری شود.
 تداخل الکل/غذا/گیاه:
– از مصرف الکل خودداری شود.
– از مصرف غذاهای حاوی تیرامین خودداری شود.
– از مصرف اسطوخودوس، گیاه علف چای، SAMe و کاواکاوا به دلیل افزایش خطر سندروم سروتونین و افزایش خواب آلودگی خودداری شود.
– از مصرف مکمل های حاوی کافئین، تیروزین، تیرپتوفان و فنیل آلانین خودداری شود.

هشدار ها رازاگیلین

– داروی خطرناکی بوده و باید حین حمل و نقل و از بین بردن آن احتیاطات لازم را رعایت نمود.
– می تواند افت فشار وضعیتی بخصوص همراه با لوودوپا ایجاد کند.
– از مصرف غذاهای حاوی مقادیر زیاد تیرامین خودداری شود.
– سندروم سروتونین و علائم مشابه سندروم نورولپتیک بدخیم ممکن است بطور نادر اتفاق بیفتد بخصوص در زمان تجویز بیش از مقدار لازم یا در مصرف همزمان با یک داروی ضد افسردگی مثل TCA، SNRI، SSRI
– می تواند توهم ایجاد کند.
– علائم سمیت شدید CNS که گاها کشنده است می تواند با مصرف همزمان مهار کننده انتخابی و غیر انتخابی MAO و یک داروی ضد افسردگی رخ دهد.
– مصرف همزمان لوودوپا می تواند دیس کینزی را بدتر کرده و نیاز به کاهش دوز لوودوپا باشد.
– خطر ملانوما با راساژیلین افزایش می یابد اگرچه افزایش این خطر با بیماری پارکینسون به خودی خود در ارتباط است.
– در اختلال خفیف کبدی با احتیاط مصرف شود، کاهش دوز الزامی است.
– در اختلال متوسط تا شدید کبدی مصرف نشود.

توصیه های دارویی رازاگیلین

– می توان بدون توجه به غذا مصرف نمود

دارو های هم گروه رازاگیلین

گروه C

در شرايط خاص و نظارت ويژه پزشك قابل استفاده است: مطالعات حیوانی مواردی از عارضه جانبی برای جنین نشان داده است و مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است.