گروه درمانی چیست؟

اگر به روان درمانی فکر می‌کنید، یکی از گزینه‌های در دسترس گروه درمانی است. این جلسات گروهی شامل یک یا چند درمانگر می‌شود که همزمان با چند نفر که مشکلات مشابه یا نزدیک بهم دارند، کار می‌کنند. هدف از این گروه‌های درمانی کمک به افراد برای مدیریت شرایط سلامت روان یا کنار آمدن با تجربیات و رفتارهای منفی است.

گروه درمانی چیست و چرا شکل گرفت؟

گروه درمانی سابقه ‌‌ای طولانی و پیچیده دارد که به اوایل قرن بیستم باز می‌گردد. به نظر می‌رسد جوزف اچ پرت اولین اسپزشکی بود که از جلسات گروهی برای درمان بیماران سل در سال ۱۹۰۵استفاده کرد. با این حال، گروه درمانی در دهه ۱۹۳۰ بود که به عنوان نوعی روان درمانی به رسمیت شناخته شد. یکی از پیشگامان گروه درمانی، ژاکوب ال. مورنو بود که در دهه ۱۹۲۰ تکنیکی به نام سایکودرام یا «روان درام» را توسعه داد. او در روان‌درام با هدف کاوش و حل تعارض‌های بین‌فردی نمایشی ترتیب می‌داد که اعضای آن نقش‌های اصلی را به عهده می‌گرفتند.

این تکنیک پایه و اساس توسعه گروه درمانی مدرن است . در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰، گروه درمانی به طور فزاینده‌ای در ایالات متحده به ویژه به عنوان درمانی برای سربازان بازگشته و درمانده از جنگ جهانی دوم محبوبیت پیدا کرد. در دهه ۱۹۶۰، این روش  به عنوان درمانی برای طیف وسیعی از اختلالات سلامت روان، مانند افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد، به رسمیت شناخته شد. 

امروزه، از گروه درمانی به طور گسترده به عنوان نوعی روان درمانی برای انواع مسائل سلامت روان استفاده می‌شود. این گروه‌ها معمولاً توسط یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده برگزار می‌شود و شامل گروهی از افراد است که گرد هم می‌آیند تا تجربیات، احساسات و بینش خود را در یک محیط حمایتی و بدون قضاوت به اشتراک بگذارند. گروه درمانی می‌تواند به ویژه در کمک به افراد برای توسعه مهارت های اجتماعی، بهبود ارتباطات و ایجاد حس اجتماعی و تعلق موثر باشد. غالبا جلسات روان درمانی در مکان‌های مختلف از جمله مراکز درمانی خصوصی، بیمارستان‌ها، کلینیک‌های سلامت روان و مراکز اجتماعی در دسترس است.

با انواع گروه درمانی آشنا شوید

جلسات گروه درمانی اغلب حدود ۸ تا ۱۲ نفر است (اگرچه ممکن است شرکت کنندگان بیشتر یا کمتری داشته باشند). این گروه معمولاً یک یا دو بار در هفته، یا بیشتر، به مدت یک یا دو ساعت برگزار می‌شود. گروه درمانی انواع مختلفی دارد.که می‎توان آن را بر اساس  وضعیت سلامت روان افراد و روش بالینی مورد استفاده در طول درمان گروه‌های درمانی زیر طبقه بندی کرد:

•  گروه‌های رفتاری شناختی: این گروه بر شناسایی و تغییر الگوهای تفکر نادرست یا تحریف شده، پاسخ‌های عاطفی و رفتاری متمرکز هستند.
• گروه بین فردی: این گروه درمانی بر روابط بین فردی و تعاملات اجتماعی تمرکز می‌کند و حمایت افراد از یکدیگر در این گروه اهمیت دارد. 
• گروه‌های روان‌آموزشی: توجه این گروه روی آموزش مراجعان در مورد اختلالات و راه‌های مقابله با آن‌ها است. 
• گروه‌ توسعه مهارت‌ها: تمرکز این گروه درمانی روی بهبود مهارت‌های اجتماعی در افراد مبتلا به اختلالات روانی یا ناتوانی‌های رشدی است.
• گروه‌های حمایتی: در این گروه درمانی مزایای بسیاری برای حمایت از مراجعان و همراهان آنها فراهم می‌کند.

هدف از برگزاری گروه درمانی چیست؟

• تشخیص رفتارهای ناسازگار: یکی از اهداف اصلی گروه درمانی، کمک به اعضای گروه برای شناسایی رفتارها و الگوهای ناسازگار است. از طریق درک تجربیات و تعامل با دیگران در گروه، افراد می‌توانند رفتارهایی را که به مشکلات و روابط ناسالم منجر می‌شود، شناسایی کنند و به تغییر آن‌ها بپردازند.
• ایجاد امنیت و حمایت: یکی از مزایای گروه درمانی، ایجاد امنیت و حمایت برای افراد است. با فراهم آمدن فضای گروهی متعهد و معتبر، اعضای گروه احساس کمک و حمایت می‌کنند. این حمایت و امنیت می‌تواند به افزایش اعتماد به نفس و تسهیل فرآیند تغییر و رشد شخصی کمک کند.
• ارتقاء مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی: در گروه درمانی، افراد با تعامل با یکدیگر می‌توانند مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی خود را تقویت کنند. این فرصت به اعضا کمک می‌کند تا بتوانند در مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی مختلف، مهارت‌های لازم برای برقراری ارتباط بهتر و حل مسائل را تمرین کنند.
• اشتراک تجربیات و پشتیبانی اجتماعی: در گروه درمانی، افراد می‌توانند تجربیات و مشکلات خود را با دیگران به اشتراک بگذارند. این تجربه مشترک و پشتیبانی اجتماعی می‌تواند افراد را در مواجهه با مشکلاتشان تقویت کند و احساس تسلط و بهبود را برای آن‌ها فراهم کند.

بنابراین، هدف اصلی از برگزاری گروه درمانی ،کمک به اعضا در شناسایی و تغییر رفتارها و الگوهای ناسازگار، ایجاد امنیت و حمایت، ارتقاء مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی، اشتراک تجربیات و پشتیبانی اجتماعی است.

چه افرادی نیاز به گروه تراپی دارند؟

گروه درمانی یک رویکرد ارزشمند برای پرداختن به انواع مختلف مسائل است. در اینجا چند نمونه از مشکلاتی که می‌توانند از گروه درمانی سود ببرند آورده شده است:

1. اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD)
2. افسردگی
3. اختلالات خوردن
4. اختلال اضطراب فراگیر
5. اختلال هراس
6. فوبیا
7. اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
8. اعتیاد

گروه درمانی می‌تواند انتخاب موثری برای افرادی باشد که با این مسائل سروکار دارند. این گروه‌ها محیطی حمایتی و مشارکتی را فراهم می‌کند که شرکت کنندگان می‌توانند تجربیات خود را در آن به اشتراک بگذارند، بینش کسب کنند و استراتژی‌های مقابله را از یکدیگر بیاموزند. جالب است بدانید گروه درمانی به اندازه درمان فردی برای بسیاری از بیماریها از جمله افسردگی، اختلال پرخوری و اضطراب اجتماعی موثر است. برای تعیین اینکه آیا گروه درمانی برای یک فرد خاص و شرایط منحصر به فرد او مناسب است یا خیر، مشورت با یک متخصص سلامت روان مهم است. درمانگر می‌تواند نیازهای فرد را ارزیابی کند و مناسب‌ترین رویکرد درمانی را که شامل درمان فردی، گروه درمانی یا ترکیبی از هر دو باشد، تعیین کند.

اصول مهم گروه درمانی را بشناسید:

• القای امید: گروه درمانی عموما از افرادی تشکیل شده که مراحل مختلفی از درمان را از سر می‌گذرانند و دیدن پیشرفت و تاثیرات مثبت گروه درمانی بر آنها می‌تواند به سایر اعضای گروه امید و انگیزه بدهد.
• نوع دوستی: اعضای گروه این فرصت را دارند که نقاط قوت و، تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و از دیگران در گروه حمایت کنند. این عمل کمک کردن و کمک گرفتن می‌تواند عزت نفس را تقویت و حس تعلق را تقویت کند.
• کاتارسیس: به اشتراک گذاشتن احساسات، تجربه‌های تلخ و مشکلات در یک گروه حمایتی می‌تواند درد، احساس گناه یا استرس را تا حدود زیادی از بین ببرد. 
•  جهانی بودن: گروه درمانی به افراد کمک می‌کند تا تشخیص دهند که در مشکلات خود تنها نیستند. زیرا دیگران در گروه تجربیات و چالش‌های مشابهی را به اشتراک می‌گذارند. این درک می‌تواند حس تعلق را تقویت کند و احساس انزوا را کاهش دهد.
• یادگیری بین فردی: گروه درمانی فرصت‌هایی را برای تعاملات بین فردی و بازخورد ارائه و به افراد این امکان را می‌دهد تا بینش‌هایی در مورد الگوهای رفتاری خود و نحوه ارتباط آنها با دیگران به دست آورند.
• انسجام گروهی: ایجاد حس انسجام و ایمنی در درون گروه ضروری است. اعتماد و یک محیط حمایتی به اثربخشی گروه درمانی کمک می‌کند.
• رازداری: محرمانه بودن در گروه برای ایجاد فضای امن و قابل اعتمادی که در آن افراد بتوانند آزادانه تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و کشف کنند، بسیار مهم است.
• بازخورد و مشاهده خود: اعضای گروه می‌توانند به یکدیگر بازخورد بدهند تا از نقاط قوت و محدودیت‌های خود در رفتار بین فردی آگاه شوند.
• عوامل وجودی: گروه درمانی فضا و زمان را برای افراد فراهم می‌کند تا دغدغه‌های وجودی مانند معنای زندگی، از دست دادن و مرگ را کشف کنند.

فواید گروه درمانی چیست؟

گروه درمانی مزایای متعددی دارد که می‌تواند به سلامت روان کلی فرد کمک کند. در اینجا برخی از مزایای گروه درمانی آورده شده است:

• پشتیبانی و اعتبارسنجی: گروه درمانی محیطی حمایتی را فراهم می‌کند که در آن افراد می‌توانند با دیگرانی که با چالش‌های مشابهی روبرو هستند، ارتباط برقرار کنند. شنیدن دیگران با مشکلات مشابه می‌تواند به شرکت‌کنندگان کمک کند تا متوجه شوند در تجربیات و احساسات خود تنها نیستند.
• دیدگاه‌ها و بینش‌های مشترک: در یک محیط گروه درمانی، شرکت کنندگان این فرصت را دارند که دیدگاه‌ها، بینش‌ها و راهبردهای مقابله‌ای خود را به اشتراک بگذارند. این تبادل نظر می‌تواند درک فرد را از موقعیت خود گسترش دهد و راهبردهای جدیدی برای مدیریت مشکلات ارائه دهد.
• افزایش خودآگاهی: تعامل با دیگران در محیط گروه درمانی می‌تواند خودآگاهی را افزایش دهد. از طریق مشاهده و تأمل در تجربیات و دیدگاه‌های دیگران، افراد ممکن است بینش عمیق‌تری نسبت به افکار، احساسات و رفتارهای خود به دست آورند.
• یادگیری از دیدگاه‌های مختلف: گروه درمانی، افرادی را با زمینه‌ها و تجربیات متنوع گرد هم می‌آورد. این تنوع می‌تواند دیدگاه‌ها و رویکردهای منحصر به فردی را برای حل مسئله، تقویت رشد شخصی و گسترش درک فرد از خود و دیگران ارائه دهد.
• مهارت های اجتماعی پیشرفته: شرکت در گروه درمانی به افراد اجازه می‌دهد تا مهارت‌های اجتماعی مهمی را مانند گوش دادن فعال، همدلی و ارتباط موثر تمرین کرده و توسعه دهند. شرکت کنندگان این فرصت را دارند که هم از درمانگر و هم از دیگر اعضای گروه بازخورد و حمایت دریافت کنند، که رشد بین فردی را تسهیل می‌کند.
• مقرون به صرفه بودن: گروه درمانی می‌تواند گزینه مقرون به صرفه‌تری در مقایسه با درمان فردی باشد، زیرا هزینه‌ها بین اعضای گروه تقسیم می‌شود. 

چه کسی می‌تواند گروه درمانی را هدایت کند؟

گروه درمانی معمولاً توسط روانشناسان، درمانگران،‌ مددکاران و متخصصان سلامت روان، اداره می‌شود که آموزش های خاصی را در زمینه پویایی و درمان گروهی دیده‌اند. برای اطمینان از کیفیت گروه درمانی مدنظرتان به مجوز بهداشت و روان متخصصان گروه توجه کنید.  

گروه درمانی یا مشاوره فردی، کدام بهتر است؟

اثربخشی گروه درمانی در مقابل روان درمانی فردی همیشه مورد بحث قرار گرفته است. ترجیح بین این دو رویکرد می‌تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد. البته،‌ اثربخشی گروه درمانی در مقابل روان درمانی فردی کاملاً مشخص نیست و همچنان موضوع بحث است. در حالی که گروه درمانی می‌تواند به اندازه درمان فردی موثر باشد، انتخاب بین این دو به عواملی مانند نیازهای فردی، شرایط روحی و ماهیت مسائل ارائه شده توسط هر فرد بستگی دارد. برخی از افراد ممکن است گروه درمانی را به دلیل حمایت و تجربیات مشترک مفید بدانند، در حالی که برخی دیگر ممکن است توجه و تمرکز فردی درمان فردی را ترجیح دهند.

شرکت در گروه درمانی به تنهایی کافی است؟

بحث‌های بسیاری در این مورد وجود دارد که کدام روش به تنهایی می‌تواند موثر باشد. با توجه به بررسی‌های انجام شده شرکت در هر دو گروه درمانی و روان درمانی به صورت همزمان مفید است زیرا شرکت در درمان گروهی و درمانی فردی می تواند احتمال دستیابی به تغییراتی ارزشمند و پایدار را افزایش دهد. تصمیم گیری در مورد اینکه آیا علاوه بر گروه درمانی به درمان فردی هم نیاز است، باید بر اساس نیازهای خاص فرد و توصیه‌های متخصصان بهداشت روان صورت بگیرد.