اطلاعات عمومی کتوتیفن
کتوتیفن چه کاربردی دارد؟
کتوتیفن چطور عمل می‌کند؟
دوز توصیه شده برای مصرف کتوتیفن چقدر است؟
چه کسانی باید در مصرف کتوتیفن احتیاط کنند؟
نحوه صحیح مصرف کتوتیفن
کتیوتیفن در آسم چه استفاده ای دارد؟
کتوتیفن در حساسیت غذایی
کتوتیفن در درمان کهیر موثر است؟
مصرف کتوتیفن در کودکان چگونه است؟
چقدر زمان می برد تا کتوتیفن اثر کند؟
عوارض مهم کتوتیفن چیست؟
کتوتیفن با چه داروهایی تداخل دارد؟
می‌توان کتوتیفن را همراه با غذا مصرف کرد؟
مصرف کتوتیفن در بارداری و شیردهی مجاز است؟
کتوتیفن نیاز به نسخه دارد؟
آیا مصرف کتوتیفن در حساسیت به حیوانات خانگی موثر است؟
مصرف کتوتیفن باعث افزایش وزن می‌شود؟
در صورت فراموشی یک دوز مصرف کتوتیفن چه کار کنم؟
مصرف طولانی مدت کتوتیفن بی خطر است؟

 

کتوتیفن چه کاربردی دارد؟
کتوتیفن یک داروی ضدحساسیت کاربردی می‌باشد که  در درجه اول برای درمان شرایط آلرژیک، از جمله پیشگیری از ورم ملتحمه چشم، آبریزش بینی آلرژیک، سرفه‌های حساسیتی شبانه و مواردی از آسم استفاده می شود.

 

کتوتیفن چطور عمل می‌کند؟
کتوتیفن یک داروی آنتی هیستامین است که با جلوگیری از انتشار برخی مواد در بدن که به ایجاد واکنش های آلرژیک کمک می کنند، علائم حساسیت را در بدن کاهش می دهد.

مواجهه با برخی مواد مانند پشم یا موی حیوانات ،گرده گیاهان، گرد و خاک و مصرف بعضی مواد غذایی مختلف می تواند منجر به بروز علائم حساسیت یا آلرژی شود. این علائم ناشی از آزادسازی ماده ای به نام هیستامین در بدن می باشند. آزادسازی این ماده از سلولهای بدن منجر به بروز علائمی مانند آبریزش بینی، عطسه، خارش، آبریزش چشم، التهاب پوستی و در مواردی تنگی نفس و سایر علائم التهابی می‌شود. کتوتیفن به عنوان یک داروی ضد حساسیت یا آنتی هیستامین با مهار اثرات هیستامین می تواند علائم حساسیت را تسکین دهد و از تشدید شدن آنها جلوگیری نماید.

 

فرم‌های دارویی موجود کتوتیفن
این دارو با فرم‌های متنوعی در دسترس می‌باشد:

قرص خوراکی کتوتیفن

شربت کتوتیفن برای کودکان

قطره چشمی کتوتیفن

 

اسامی تجاری مهم کتوتیفن:
کتیفن، زادیتن(Zaditen)، کتوف(Ketof)، زادک(Zadec)، دنرل، آسمافورت ، آمتین، کترام، کتوفتالمیک، کتوبایوفن 

 

دوز توصیه شده برای مصرف کتوتیفن چقدر است؟
دوز معمول برای کتوتیفن خوراکی بسته به شرایط و هدف درمان متفاوت است. برای ورم ملتحمه چشم آلرژیک(قرمزی و التهاب چشم ناشی از حساسیت) یا آبریزش بینی، اغلب به صورت یک قرص (یک میلی گرم) دو بار در روز تجویز می شود.

 

چه کسانی باید در مصرف کتوتیفن احتیاط کنند؟
– در صورت بارداری ،شیردهی یا اقدام به بارداری به پزشک خود اطلاع دهید.
– در صورت ابتلا به هرگونه اختلال کبدی یا کلیوی پزشک خود را مطلع نمایید.
– در صورت سابقه یا ابتلا به بیماری‌های چشمی نظیر گلوکوم (آب سیاه )،اختلالات پروستات یا هر گونه مشکل در دفع ادرار ،مشکلات گوارشی نظیر سابقه انسداد روده ،صرع و بیماری‌ خونی ارثی پورفیری حتماً پزشک خود را آگاه نمایید.
-در صورت سابقه حساسیت به این دارو یا سایر داروهای آنتی‌هیستامین پزشک خود را مطلع نمایید.
-در صورتی که قرار است عمل جراحی یا آزمایش خاصی انجام دهید (خصوصاً تست آلرژی) حتماً درمانگر خود را در جریان مصرف کتوتیفن قرار دهید تا در صورت نیاز مصرف این دارو در زمان مناسب قطع گردد.

 

نحوه صحیح مصرف کتوتیفن
-دارو را دقیقا طبق توصیه پزشک مصرف نماییدبا این حال به طور معمول در بزرگسالان یک قرص یک میلی گرم دو بار در روز و در کودکان بالای سه سال یک پیمانه شربت (معادل ۵ میلی لیتر )دو بار در روز توصیه می شود.
-می توانید کتوتیفن را همراه با یک وعده غذایی سبک یا میان وعده میل کنید.در صورت مشکل بلع می‌توانید یک لیوان آب همراه با دارو مصرف نمایید.

 

کتیوتیفن در آسم چه استفاده ای دارد؟
کتوتیفن گاهی اوقات به عنوان یک درمان کمکی و پیشکیری کننده برای انواعی از آسم تجویز می شود، به خصوص در مواردی که داروهای معمول آسم به طور کامل در کنترل علائم مؤثر نباشند یا بیمار همزمان با آسم، مبتلا به آلرژی نیز باشد.

 

کتوتیفن در حساسیت غذایی
در حالی که کتوتیفن خوراکی در درجه اول برای آلرژی های تنفسی و چشمی تجویز می شود، ممکن است در مدیریت علائم مرتبط با آلرژی غذایی نیز موثر باشد. با این حال، استفاده از آن برای این منظور باید با مشورت پزشک باشد.

 

کتوتیفن در درمان کهیر موثر است؟
کتوتیفن به طور معمول اولین  درمان پیشنهادی برای کهیر نیست، اما در برخی موارد، ممکن است برای کمک به کنترل علائم مرتبط با کهیر مزمن بدون علت مشخص نیز تجویز شود.

 

مصرف کتوتیفن در کودکان چگونه است؟
مصرف کتوتیفن خوراکی برای کنترل شرایط آلرژیک و مواردی از آسم در کودکان بالای ۶ماه تجویز می شود. دوز کتوتیفن معمولاً بر اساس سن و وزن کودک تنظیم می گردد.

 

چقدر زمان می برد تا کتوتیفن اثر کند؟
شروع اثر کتوتیفن ممکن است در بدن های مختلف متفاوت باشد. علائم آلرژی ظرف چند ساعت تا چند روز پس از شروع درمان خوراکی با کتوتیفن، کاهش می‌یابد.

 

عوارض مهم کتوتیفن چیست؟
-از عوارض جانبی رایج کتوتیفن می‌توان به خواب آلودگی، افزایش اشتها، افزایش وزن یا خشکی دهان اشاره کرد. اگر این عوارض ادامه یافت یا بدتر شد، با پزشک و داروساز خود مشورت کنید.

-عوارض این دارو محدود و خفیف می باشد با این حال در صورت اختلال در خواب ،تغییر درخلق و خو ، زودرنجی و عصبی شدن با پزشک خود صحبت کنید.
-در صورت بروز خشکی دهان می‌توانید از آب نبات یا آدامس های فاقد شکر استفاده نمایید.

-مصرف کتوتیفن میتواند با ایجاد خواب آلودگی یا گیجی همراه باشد لذا در مدت اثر دارو از رانندگی و کار با ابزار هایی که نیاز به احتیاط بیشتری دارند خودداری نمایید. مصرف الکل همزمان با این دارو اثر خواب آوری این دارو را تشدید می نماید به همین دلیل بهتر است از مصرف همزمان این دو فرآورده با هم خودداری کنید.

-مصرف کتوتیفن در برخی افراد موجب افزایش حساسیت پوست به نور خورشید می شود به همین خاطر در مدت درمان با این دارو از ضد آفتاب مناسب پوست خود استفاده نمایید و و از گرفتن حمام آفتاب بپرهیزید.

 

کتوتیفن با چه داروهایی تداخل دارد؟
-لیستی از کلیه داروها و فرآورده های مکمل و گیاهی مصرفی خود در اختیار پزشکتان قرار دهید تا در صورت وجود تداخل اقدامات لازم صورت بگیرد.

-پیش از خرید هرگونه دارو از داروخانه داروساز خود را در جریان مصرف داروهای آنتی هیستامین قرار دهید زیرا بسیاری از داروها از جمله داروهای خواب آور و آرامبخش می توانند عوارض جانبی آنتی‌هیستامین‌ها را تشدید نمایند.

-در صورت مصرف این داروها قبل از خرید کتوتیفن حتما داروساز و پزشک را در جریان قرار دهید:
-داروهای سرکوب کننده سیستم عصبی مرکزی ،الکل و آرامبخش‌ها

-داروهای ضدافسردگی مانند مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOI) ، مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs)

-سایر آنتی هیستامین ها

-داروهای ضددیابت

-داروهای ضد آریتمی خاص یا داروهای ضد سایکوز

 

می‌توان کتوتیفن را همراه با غذا مصرف کرد؟
کتوتیفن را می توان همراه یا بدون غذا مصرف کرد. با این حال، اگر باعث ناراحتی معده شود، مصرف آن با غذا می‌تواند به کاهش این عارضه کمک کند.

 

مصرف کتوتیفن در بارداری و شیردهی مجاز است؟

-به دلیل بروز عوارض دارویی در برخی مطالعات جانوری مصرف در بارداری توصیه نمی‌شود. به دلیل محدودیت مطالعات، حتماً با پزشک مشورت شود.

-شیردهی در مدت مصرف کتوتیفن توصیه نمی‌شود.

 

کتوتیفن نیاز به نسخه دارد؟
در برخی از مناطق، خرید کتوتیفن خوراکی نیاز به نسخه دارد. اما به صورت رایج بدون نسخه نیز از داروخانه، پس از مشورت با داروساز  قابل دریافت می‌باشد.

 

آیا مصرف کتوتیفن در حساسیت به حیوانات خانگی موثر است؟
کتوتیفن ممکن است در مدیریت علائم آلرژی به حیوانات خانگی موثر باشد، اما جایگزین اجتناب از آلرژن ها یا عامل حساسیت نیست. برای بررسی گزینه های مناسب برای بهبود آلرژی به حیوانات خانگی، با پزشک وداروساز خود مشورت کنید.

 

مصرف کتوتیفن باعث افزایش وزن می‌شود؟
افزایش وزن یک عارضه جانبی بالقوه کتوتیفن است اما در همه افراد ایجاد نمی‌شود. اگر متوجه تغییرات قابل توجهی در وزن شدید، این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

 

در صورت فراموشی یک دوز مصرف کتوتیفن چه کار کنم؟
در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو نیاز به مصرف نوبت فراموش شده نمیباشد کافیست نوبت بعدی را طبق روال سابق مصرف کنید و از دو برابر نمودن مقدار دارو در یک نوبت خودداری نمایید.

 

مصرف طولانی مدت کتوتیفن بی خطر است؟
اکثر افراد نیاز به استفاده طولانی مدت از آنتی هیستامین ها ندارند و به محض اینکه علائم حساسیت برطرف شد می توانید مصرف این دارو را قطع نمایید.

کتوتیفن به طور کلی برای استفاده طولانی مدت، به ویژه در شرایطی مانند حساسبت‌های چشمی، ایمن در نظر گرفته می شود. با این حال، مدت زمان استفاده باید توسط پزشک و بر اساس نیازهای فردی تعیین شود.

همچنین خواب آلودگی یک عارضه جانبی رایج کتوتیفن است به همین دلیل توصیه می شود در انجام فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری دارند، احتیاط لازم انجام شود. 

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف کتوتیفن

-آسم آتوپیک؛ درمان کمکی در موارد مزمن و خفیف آسم آتوپیک اطفال
-پیشگیری از رینیت و کونژکتیویت آلرژیک
*این دارو در آمریکا تاییدیه ندارد

کتوتیفن یک آنتی هیستامین و تثبیت کننده ماست سل است که عمدتاً برای مدیریت شرایط آلرژیک استفاده می شود. این دارو با مهار اثرات هیستامین و تثبیت ماست سل ها، علائمی مانند خارش، قرمزی و تورم را کاهش می دهد.
از موارد پرکاربرد کتوتیفن، تجویز آن در پیشگیری از علائم آسم آتوپیک و سرفه‌های آلرژیک شبانه در کودکان می‌باشد.
این دارو با اسامی تجاری مختلف از جمله زادیتن، کتوف و کتیفن و به صورت قرص خوراکی ۱ میلی‌گرم و شربت خوراکی ۱میلی‌گرم در ۵میلی‌لیتر (۰/۲میلی‌گرم در یک میلی‌لیتر) عرضه می‌شود.

مکانیسم اثر کتوتیفن

کتوتیفن اثرات آنتاگونیستی غیررقابتی گیرنده H1 و تثبیت کننده ماست سل را از خود نشان می دهد.
اثربخشی کتوتیفن در آسم احتمالاً ناشی از ترکیبی از واکنش‌های ضد التهابی و آنتی هیستامینرژیک از جمله تداخل با مهاجرت ائوزینوفیل‌ها به داخل راه‌های هوایی ملتهب ناشی از سایتوکاین، مهار واکنش‌پذیری بیش از حد راه هوایی به دلیل فاکتور فعال‌کننده پلاکت (PAF) و اثر آنتاگونیستی ناشی از لکوترین در انقباض برونش‌ها می‌باشد.

فارماکوکینتیک کتوتیفن

متابولیسم: کبدی توسط ان-گلوکورانیداسیون به متابولیت غیرفعال ketotifen-N-glucoronide؛ ان-دمتیلاسیون به متابولیت فعال nor-ketotifen؛ و keto-reduction به مشتقات هیدروکسیل
جذب: سریع، بیش از ۶۰درصد
اتصال به پروتئین ۷۵درصد
مدت اثر:۸تا۱۲ساعت
نیمه عمر حذف: دوفتزی: توزیع ۳تا۵ساعت؛ حذف:۲۱ساعت
مدت زمان پیک پلاسمایی: ۲تا۴ساعت
دفع: ادرار(بیش از ۶۰درصد متابولیت‌ها، ۱درصد تغییرنیافته)

منع مصرف کتوتیفن

-سابقه حساسیت به کتوتیفن، بنزوات(شربت) یا سایر داروهای مشابه
-حملات حاد آسم

موارد احتیاط:
-سابقه صرع و اختلالات تشنجی
-دیابت

عوارض جانبی کتوتیفن

عوارض شایع:
خواب‌آلودگی، اختلال در خواب، سردرد، راش پوستی، کهیر، افزایش وزن، درد شکمی، افزایش اشتها، آنفولانزا، ورم پلک، خونریزی بینی، عفونت مجاری تنفسی، خشکی دهان

عوارض جدی:
سیستیت، سرگیجه، اریتم مولتی فرم، تغییر خلق و خو، هپاتیت، افزایش ترانس آمینازهای سرم، بی خوابی، تحریک پذیری، عصبی بودن، سندرم استیونز-جانسون، ترومبوسیتوپنی

تداخلات دارویی کتوتیفن

مشخصات کلی تداخلات: 
اطلاعاتی گزارش نشده است. 

تداخلات رده X (پرهیز): 
آکلیندینیوم، آزلاستین (نازال)، بروم پریدول، سیمتروپیوم، الوکسادولین، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، لوسولپیرید، اورفنادرین، اوکساتومید، اوکسوممازین، پارالدهید، پیتولیسانت، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، روفناسین، تالیدومید، تیوتروپیوم، اومکلیدینیوم 

کاهش اثرات داروها توسط کتوتیفن: 
مهارکننده‌های استیل کولین استراز، بنزیل پنی‌سیلوئیل پلی لیزین، بتاهیستین، پروکاینتیک، هیالورونیداز، ایتوپرید، لوسولپیرید، نیتروگلیسیرین، پیتولیسانت، سکرتین 

کاهش اثرات کتوتیفن توسط داروها: 
مهارکننده‌های استیل کولین استراز، آمفتامین‌ها 

افزایش اثرات داروها توسط کتوتیفن: 
الکل (اتیل)، آمزینیوم، داروهای آنتی کولینرژیک، آزلاستین (نازال)، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، سیمتروپیوم، کلوزاپین، تضعیف‌کننده‌های CNS، الوکسادولین، فلونیترازپام، گلوکاگون، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، متوتری‌مپرازین، متی‌روسین، میرابگرون، آگونیست های اپیوئید، اورفنادرین، اکسی کدون، پارالدهید، پیریبدیل، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، پرامی‌پکسول، راموسترون، روفناسین، روپینیرول، روتیگوتین، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، سوورکسانت، تالیدومید، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی، تیوتروپیوم، توپیرامات، زولپیدم 

افزایش اثرات کتوتیفن توسط داروها: 
آکلیندینیوم، آلیزاپرید، آمانتادین، فرآورده‌های سم بوتولینوم، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، بروم پریدول، کانابیدیول، ماری‌جوانا (شاهدانه)، کلرال بتائین، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، دایمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، اسکتامین، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، هیدروکسی‌زین، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، گیاه کاوا، لمبورکسانت، لیزورید، لوفکسیدین، منیزیم سولفات، متوتری‌مپرازین، میانسرین، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اوکساتومید، اوکسوممازین، پرامپانل، پراملینتید، روفینامید، سدیم اکسیبات، تتراهیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول وکانابیدیول، تری‌مپرازین، اومکلیدینیوم 

تداخل با غذا: 
ذکر نشده است.

هشدار ها کتوتیفن

-موارد نادری از ترومبوسیتوپنی در بیمارانی که به طور همزمان از کتوتیفن خوراکی و داروهای ضد دیابت خوراکی استفاده می کنند گزارش شده است. کارخانه سازنده توصیه می کند که تعداد پلاکت ها در این بیماران، کنترل شود.

توصیه های دارویی کتوتیفن

-در موارد آسم، در صورتی که بیمار تحت درمان با داروی آنتی‌هیستامین دیگریست، پس از شروع کتوتیفن تا دوهفته مصرف آنتی هیستامین قبلی، ادامه يابد.
-خواب آلودگي ناشي از مصرف اين دارو ممكن است مهارتهای فردی از قبيل توانايی رانندگي را تحت تاثير قرار دهد.
-براي كاهش تحريك گوارشی، می‌توان دارو را با غذا مصرف کرد.
-برای پیشگیری در موارد آسم تجویز شود. کتوتیفن در پیشگیری یا درمان حملات حاد آسم موثر نیست. درمان با داروهایی که برای پیشگیری یا تسکین علائم مرتبط با آسم استفاده می‌شوند (مثلاً کورتیکواستروئیدها، آگونیست‌های بتا2، مشتقات گزانتین) باید حداقل به مدت ۶ تا ۱۲ هفته ادامه یابد و سپس به‌تدریج طبق علائم بالینی کاهش یابد.
-اثرات درمانی ممکن است از نظر بالینی تا چند هفته پس از شروع درمان مشهود نباشد. حداکثر اثربخشی در آسم معمولاً با طول مدت درمان بیشتر از ۱۰ هفته ظاهر می‌شود. برای تعیین اثربخشی، درمان باید حداقل 2 تا 3 ماه ادامه یابد. اگر درمان نیاز به قطع داشت، به تدریج طی ۲ تا ۴ هفته دوز دارو کاهش داده شود.