پیمکرولیموس Pimecrolimus
پیمکرولیموس چیست؟
کرم و پماد پیمکرولیموس معمولا در افراد مبتلا به اگزمای مقاوم به سایر درمان ها استفاده می شود
(کرم موضعی پیمودرم محصول شرکت تهران شیمی)
اگزما یک بیماری آلرژیک است که با قرمزی پوست، تحریک پذیری و خارش همراه است. پیمکرولیموس با کاهش سطح ایمنی سلول های پوست حساسیت پوست را نسبت به عوامل ایجاد کننده آلرژی کاهش می دهد.
افرادی که مبتلا به بیماری ژنتیکی نادر ندرتون ( Netherton’s syndrome) هستند و نیز افراد با نقص ایمنی مانند کسانی که پیوند عضو انجام داده اند نباید از این دارو استفاده کنند.
توصیه های پیمکرولیموس
این دارو را دقیقا طبق تجویز پزشک مصرف کنید. ممکن است نظر پزشک مصرف پیمکرولیموس تا بهبود علائم اگزما باشد و قطع دارو تا مشاهده دوباره علائم اگزما
مواظب باشید که پیمکرولیموس به چشم و دهان وارد نشود. در چنین صورتی فورا با مقادیر زیادی آب شستشو دهید.
Reference: www.webmd.com
اطلاعات تخصصی
موارد مصرف پیمکرولیموس
– درمان انواع خفیف تا متوسط درماتیت آتوپیک به صورت کوتاه مدت و بلند مدت متناوب در بیمارانی که به درمان های اصلی پاسخی نداده اند و یا این درمان ها مناسب فرد نبوده اند.
مکانیسم اثر پیمکرولیموس
– به داخل اپیدرم ملتهب نفوذ کرده و از طریق متوقف کردن عملیات ترجمه ژن های سایتوکاین های پیش التهابی مثل اینترلوکین 2، اینترفرون گاما -نوع Th1-، اینترلوکین4 و اینترلوکین 10 -نوع Th2-، فعالیت سلول T را مهار می کند. پیمکرولیموس به پروتئین داخل سلولی FKBP-12 متصل شده و باعث مهار کلسی نورین می شود، در نتیجه ترجمه سایتوکاین ها مهار شده و فعالیت سلول T متوقف می گردد. هم چنین به دنبال تحریک با آنتی ژن IgE در محیط برون تن ، آزادسازی سایتوکاین های التهابی و واسطه های آن ها از سلول های ماستوسیت مهار می شود.
فارماکوکینتیک پیمکرولیموس
– جذب: در بزرگسالانی که به 62-13 % سطح بدن طی یکسال استعمال شده است، جذب کمی داشته است. در کودکان به نسبت بزرگسالان سطح خونی دارو قبل دست یابی بوده است.
منع مصرف پیمکرولیموس
حساسیت شدید به پیمکرولیموس یا سایر ترکیبات فرمولاسیون
عوارض جانبی پیمکرولیموس
*
عوارض شایع (%10<):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، تب
عفونی: آنفلونزا
موضعی: سوزش موضعی، واکنش محل استعمال
تنفسی: نازوفارنژیت، عفونت مجاری تنفسی فوقانی، سرفه، برونشیت
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
پوستی: فولیکولیت، عفونت پوستی، زرد زخم، زگیل، آکنه ولگاریس، درماتیت هرپس سیمپلکس، زگیل آبکی، کهیر
گوارشی: اسهال، گاستروانتریت، استفراغ، یبوست، درد شکمی، دندان درد، تهوع
ادراری تناسلی: قاعدگی دردناک
ازدیاد حساسیت: واکنش ازدیاد حساسیت
عفونی: عفونت ویروسی، عفونت هرپس سیمپلکس، عفونت باکتریایی، عفونت استافیلوکوکی، آبله
موضعی: تحریک موضعی، خارش موضعی، قرمزی موضعی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل، کمردرد
چشمی: کونژنکتیویت، عفونت چشمی
گوشی: عفونت گوش، عفونت گوش میانی
تنفسی: التهاب گلو، فارنژیت، التهاب لوزه، آسم، تشدید آسم، فارنژیت استرپتوکوکی، احتقان بینی، سینوزیت، خون دماغ، تنگی نفس، علائم شبه آنفلونزا، پنومونی، رینیت، آبریزش بینی، عفونت ویروسی مجاری تنفسی فوقانی، خس خس سینه
متفرقه: پارگی پوست
تداخلات دارویی پیمکرولیموس
*مشخصات کلی تداخلات:
اطلاعاتی گزارش نشده است.
تداخلات رده X (پرهیز):
داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی
کاهش اثرات داروها توسط پیمکرولیموس:
تداخل قابلتوجهی مشخص نشده است.
کاهش اثرات پیمکرولیموس توسط داروها:
تداخل قابلتوجهی مشخص نشده است.
افزایش اثرات داروها توسط پیمکرولیموس:
داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی
افزایش اثرات پیمکرولیموس توسط داروها:
مهارکنندههای متوسط و قوی CYP3A4
تداخل با غذا:
ذکر نشده است.
هشدار ها پیمکرولیموس
– مهار کننده های موضعی کلسی نورین بطور نادر باعث بروز لنفوم و بدخیمی های پوستی شده اند.
– مهار کننده های موضعی کلسی نورین بعنوان خط دوم درمان درماتیت آتوپیک/ اگزما هستند.
– طول دوره درمان بایستی کوتاه بوده و جهت درمان های طولانی مدت باید از کمترین دوزها استفاده شود.
– صرفا در محل های درگیر ضایعه مصرف شود.
– در صورت عدم بهبودی بعد از 6 هفته بایستی مجددا بیماری ارزیابی گردد.
– ایمنی مصرف آن بیش از 1 سال اثبات نشده است.
– علائم موضعی مثل درد و سوزش می تواند در روزهای اول درمان دیده شود و معمولا خود بخود بهبود می یابد.
– در محل های مبتلا به عفونت های فعال باکتریایی یا ویروسی استفاده نشود.
– بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک مستعد عفونت های پوستی اند و پیمکرولیموس می تواند میزان بروز اگزما هایپرتریکوم، زونا و هرپس را افزایش دهد.
– زگیل/ پاپیلوما با مصرف این دارو دیده شده است.
– می تواند لنفادنوپاتی ایجاد نماید.
– از کپی محتوای دارویاب پرهیز کنید
– فرد مصرف کننده ی این دارو نباید در معرض نور طبیعی یا مصنوعی به مدت زیاد قرار گیرد.
– مصرف Elidel در کودکان کمتر از 2 سال بررسی نشده است.
توصیه های دارویی پیمکرولیموس
– از پوشیدن لباس های تنگ خودداری شود.
– سوزش در محل استعمال معمولا در روزهای اول رخ داده و به مرور بهبود می یابد.
– تا زمان بهبودی کامل علائم، درمان را ادامه دهید.
دارو های هم گروه پیمکرولیموس
گروه C
در شرايط خاص و نظارت ويژه پزشك قابل استفاده است: مطالعات حیوانی مواردی از عارضه جانبی برای جنین نشان داده است و مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است.
دیدگاه های نامرتبط به مطلب تایید نخواهد شد.
از درج دیدگاه های تکراری پرهیز نمایید.