روش درمان PRF

اگرچه برخی شباهت‌های اساسی بین پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) و فیبرین غنی از پلاکت (PRF) وجود دارد، اما تفاوت‌های مهمی وجود دارد که باعث برتری PRF برای ترمیم مو می‌شود.

هر دو روش نیاز به خونگیری دارند، اگرچه PRF به مقدار کمتری نیاز دارد. سپس PRO با سرعت بالاتری در سانتریفیوژ چرخانده می‌شود که باعث می‌شود سلول‌های سنگین‌تر در خون، سلول‌های بنیادی و گلبول‌های سفید خون در قسمت پایین لوله آزمایش جمع شوند، در حالی که پلاکت‌ها و پلاسما در قسمت بالایی جمع می‌شوند. پلاکت‌ها و پلاسما جمع‌آوری می‌شوند و به نواحی موهای نازک تزریق می‌شوند.

تحقیقات نشان می دهد که حتی غلظت بالاتر پلاکت ها و همچنین غلظت گلبول های سفید و سلول های بنیادی ترکیب موثرتری است. این چیزی است که PRF ارائه می دهد. برای ایجاد PRF خون با سرعت کمتری چرخانده می شود تا لایه های خون به طور مشخص از هم جدا نشوند. این اجازه می دهد تا برخی از گلبول های سفید و سلول های بنیادی به جای جدا شدن، در لایه پلاکت باقی بمانند. این به PRF فاکتورهای درمانی بیشتری نسبت به PRP می دهد. بعلاوه، سرعت کمتر سانتریفیوژ باعث آسیب کمتری به سلول‌های درگیر می‌شود.

تفاوت دیگر غلظت نهایی پلاکت ها در PRP و PRF است PRP. با ۲ تا ۵ برابر سطح پلاکت موجود در خون طبیعی به پایان می رسد. غلظت‌های بالاتر مؤثرتر است و PRF در مقایسه با خون طبیعی تقریباً ۱۰ برابر غلظت پلاکتی دارد.

همچنین، PRF حاوی هیچ افزودنی نیست، در حالی که یک ضد انعقاد در هنگام پردازش خون هنگام ساخت PRP استفاده می شود. بدون ضد انعقاد، PRF فیبرینوژن طبیعی خون ما را می گیرد و در مراحل اولیه تشکیل لخته توسط ترومبین به فیبرین تبدیل می شود. این یک ماتریکس فیبرین اسفنجی ایجاد می کند که پلاکت ها را فعال می کند که به عنوان داربست عمل می کند تا فاکتورهای رشد و سلول های بنیادی را در ناحیه ای که تزریق می شود نگه دارد و از انتشار آنها جلوگیری می کند، که می تواند با PRP اتفاق بیفتد.