قرص اکامپروسات چیست و چرا تجویز می شود؟

● مکانیسم دقیق اثر آکامپروسات در درمان وابستگی به الکل به طور کامل شناخته نشده است.

● با این حال، اعتقاد بر این است که اثرات عصبی زیستی متعددی را شامل می شود.

● تصور می شود که آکامپروسات بر روی سیستم های انتقال دهنده عصبی مختلف در مغز، از جمله گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) و گلوتامات اثر می گذارد.

● اعتقاد بر این است که به بازیابی تعادل بین این انتقال دهنده های عصبی کمک می کند، که ممکن است به دلیل مصرف مزمن الکل مختل شود.

● با تعدیل این انتقال دهنده های عصبی، آکامپروسات ممکن است به کاهش میل به الکل و علائم ترک کمک کند، در نتیجه از پرهیز از الکل حمایت می کند.

● فارماکودینامیک اکامپروسات شامل اثرات آن بر روی سیستم های انتقال دهنده عصبی در مغز، به ویژه GABA و گلوتامات است.

● با تعدیل این انتقال دهنده های عصبی، آکامپروسات ممکن است به بازیابی عدم تعادل عصبی شیمیایی مرتبط با مصرف مزمن الکل کمک کند.

● این، به نوبه خود، ممکن است به کاهش میل به الکل و علائم ترک کمک کند و از پرهیز طولانی مدت از الکل حمایت کند.

● پس از مصرف خوراکی، آکامپروسات به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود.

● حداقل متابولیسم آن در کبد انجام می شود و عمدتاً بدون تغییر از طریق ادرار دفع می شود.

● نیمه عمر حذف آکامپروسات بین 20 تا 30 ساعت است.

● دوز منظم برای حفظ سطوح درمانی در بدن ضروری است.

● اکامپروسات در درجه اول برای حفظ پرهیز از الکل در افرادی که اخیراً نوشیدن الکل را ترک کرده اند یا در حال ترک الکل هستند نشان داده شده است.

● این دارو به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی جامع که شامل مشاوره و پشتیبانی است استفاده می شود.

● دوز آکامپروسات ممکن است بسته به عوامل فردی و برنامه درمانی خاص متفاوت باشد.

● دوز معمول توصیه شده برای آکامپروسات 666 میلی گرم (دو قرص) است که به صورت خوراکی سه بار در روز مصرف می شود.

● قرص ها را باید به طور کامل بلعید و می توان با یا بدون غذا مصرف کرد.

● آکامپروسات نباید در افرادی که دارای حساسیت یا آلرژی شناخته شده به آکامپروسات یا هر یک از اجزای آن هستند استفاده شود.

عوارض گوارشی:
● عوارض جانبی رایج آکامپروسات ممکن است شامل اسهال، تهوع، استفراغ و درد شکم باشد.

واکنش های آلرژیک:
● برخی از افراد ممکن است واکنش های آلرژیک به آکامپروسات، مانند بثورات، خارش، تورم، یا مشکل در تنفس را تجربه کنند.

● در صورت بروز هرگونه نشانه ای از واکنش آلرژیک، باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

نالترکسون● ممکن است یک تداخل بالقوه بین آکامپروسات و نالترکسون، داروی دیگری که برای درمان وابستگی به الکل استفاده می شود، وجود داشته باشد.

● این داروها ممکن است اثرات مکمل داشته باشند و درمان ترکیبی ممکن است تحت نظارت پزشکی در نظر گرفته شود.

افکار یا رفتار خودکشی:
● آکامپروسات با افزایش خطر افکار یا رفتار خودکشی، به ویژه در افرادی که سابقه افسردگی یا اختلالات روانپزشکی دارند، مرتبط است.

● در طول درمان، نظارت دقیق توصیه می شود.

عملکرد کلیه:
● آکامپروسات عمدتاً از طریق کلیه ها دفع می شود.

● افراد مبتلا به اختلال عملکرد کلیه ممکن است نیاز به تنظیم دوز یا نظارت دقیق داشته باشند.

آلرژی یا حساسیت مفرط:
● آکامپروسات نباید در افرادی که حساسیت یا آلرژی مفرط شناخته شده به دارو یا هر یک از اجزای آن دارند استفاده شود.

مصرف همزمان مواد:
● آکامپروسات به طور خاص برای وابستگی به الکل نشان داده شده است و ممکن است برای افراد وابستگی به مواد دیگر مناسب نباشد.

● یک ارزیابی جامع از مصرف مواد بیمار باید انجام شود.

● استفاده از آکامپروسات در دوران بارداری به خوبی مطالعه نشده است و ایمنی آن ثابت نشده است.

● به طور کلی توصیه می شود از مصرف آکامپروسات در دوران بارداری خودداری کنید، مگر اینکه فواید بالقوه آن بیشتر از خطرات آن باشد.

● تصمیم به استفاده از آکامپروسات در دوران بارداری باید با مشورت یک متخصص گرفته شود.

● مشخص نیست که آیا آکامپروسات در شیر مادر ترشح می شود یا خیر.

● به دلیل عدم وجود اطلاعات کافی، هنگام استفاده از آکامپروسات در دوران شیردهی احتیاط می شود.

● خطرات احتمالی برای نوزاد باید با مزایای درمان سنجیده شود.

● قبل از شروع درمان با آکامپروسات در دوران شیردهی، مهم است که با یک متخصص مشورت کنید تا در مورد خطرات و مزایای بالقوه صحبت کنید.

نالترکسون , دی سولفیرام