فلوکستین Fluoxetine

فلوکستین چیست؟
فلوکستین داروی نام آشنا، کم عارضه و پرطرفدار در داروهای ضدافسردگی می باشد که در موارد متنوعی مانند پرخوری عصبی،افسردگی و وسواس اجباری تجویز می شود.
علت اصلی بروز افسردگی ناشناخته است اما هدف از درمان دارو همراه با مشاوره درمانی برطرف کردن علائم افسردگی نظیر خلق پایین، بی حالی،نداشتن انگیزه، افکار خطرناک ،اختلالات خواب و کاهش اشتها و…جهت رساندن فعالیت و عملکرد روزانه ی فرد به سطح طبیعی، می باشد.

فلوکستین چگونه عمل می کند؟
سلول های مغزی که نورون نام دارند،چندین نوع ماده ی شیمیایی را به عنوان پیام رسان در فضای بین سلولی آزاد می کنند تا نورون ها تحریک شوند و پیام عصبی منتقل گردد.این روند برای کنترل بسیاری از عملکردهای مغزی صورت می گیرد.
سروتونین یکی از این ترکیبات می باشد که پس از تحریک نورون ها توسط پمپ هایی به داخل سلول های عصبی بازگردانده می شود.
داروهای مهارکننده ی اختصاصی این پمپ های جمع کننده ی سروتونین (SSRI) كه فلوكستين يكي از آنهاست، با مهار بازجذب سروتونين به داخل سلول ها منجر به باقي ماندن سروتونين در فضاي بين سلولي در مغز و در نتيجه تحريك بيشتر سلول هاي عصبي مي شوند.
در بیماری هایی نظیر افسردگی،پرخوری عصبی و وسواس،سطح سروتونین در مغز کاهش می یابد و با اثر این داروها می توان تعادل بین عوامل شیمیایی مغز را برقرار کرد تا علائم این بیماری ها برطرف گردد.

طریقه ی مصرف صحیح فلوکستین
این دارو در ایران بصورت کپسول ۱۰و ٢٠ ميلي گرم و شربت ٢٠ميلي گرم در ۵ میلی لیتر موجود می باشد.
فرم شربت بیشتر برای درمان مشکلات افسردگی و وسواس در اطفال استفاده می شود.
اگر این دارو بصورت یک نوبت در روز تجویز شود می توانید آن را هر زمان که راحت هستید مصرف کنید زیرا مشاهده شده است که این دارو برخی از افراد را دچار خواب آلودگی و برخی از افراد را دچار بی خوابی می کند به همین دلیل بسته به شرایط خودتان زمان مشخصی در شبانه روز را برای مصرف این دارو تعیین نمایید.
ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن،مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.
این دارو با غذا تداخلی ندارد و میتوانید آن را قبل یا بعد از غذا مصرف نمایید.
کپسول را باید بصورت کامل میل کنید و از بازکردن یا جویدن آن خودداری نمایید و در صورتی که با بلع کپسول مشکل دارید می توانید از پزشک خود بخواهید که فرم دارویی شربت را برایتان تجویز نماید.

توصیه های دارویی فلوکستین
پیش از شروع مصرف این دارو در صورت باردار یا شیرده بودن ،سابقه ی بیماری هایی نظیر تیروئید پر کار ،مشکلات کبدی ،صرع،دیابت،یبوست های مزمن،بیماری قلبی عروقی،چشمی و یا بیماری های اعصاب و سایر بیماری هارا به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورتی که همزمان با مصرف این دارو تحت درمان با جریان الکتریکی برای بیماری خود می باشید،پزشک تجویز کننده را مطلع نمایید.
از آنجا که این دارو بر روی سیستم عصبی تاثیر دارد،مصرف آن باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک باشد.اگرچه ممکن است در چند هفته ی ابتذایی درمان احساس بهبودی در شما ایجاد نشود،با این حال درمان خودرا ادامه دهید و طبق برنامه ی منظم به پزشک خود مراجعه کنید و همچنین برای بهبود روند درمان کلیه ی مشکلات و سوالات خودرا از پزشک یا داروساز خود سوال بفرمایید .
قطع این دارو به صورت ناگهانی و بدون نظر پزشک ،می تواند عوارض نامناسبی برای بیمار در برداشته باشد که اصطلاحا به آن سندرم محرومیت دارو می گویند و عوارضی همچون سردرد،تهوع،ضعف،حملات ترس و بی حالی در بر دارد.
از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود (خصوصا سایر داروهایی که تاکنون و در یک ماه اخیر برای درمان افسردگی و خواب استفاده نموده اید) در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.
به دلیل این که مسمومیت با این دسته از داروها بسیار خطرناک می باشد دارو را به همان مقدار تجویز شده مصرف کنید و دور از دسترس اطفال نگهداری کنید.در صورت مصرف بیش از حد یا ناخواسته ی دارو حتما با مرکز کنترل مسمومیت تماس بگیرید.

کاربرد فلوکستین در لاغری، آیا فلوکستین در کاهش وزن موثر است؟ 
برخلاف تصور ایجاد شده در جامعه که فلوکستین در کاهش وزن و درمان هرگونه چاقی موثر است، باید بگوییم که اینگونه نیست.این دارو تنها برای درمان چاقی ناشی از پرخوری های عصبی کاربرد دارد لذا مصرف خودسرانه ی آن بدون تجویز پزشک توصیه نمی شود.

عوارض شایع فلوکستین
در مدت درمان با این دارو ممکن است احساس خستگی و کوفتگی،سوهاضمه و یا اسهال خفیف را تجربه کنید که با یک رژیم غذایی حاوی وعده های غذایی سبک و ساده و حاوی فیبر مناسب و با محدود کردن غذا های چرب و پر ادویه این علائم را کاهش دهید.
سردرد و تغییرات خلق و خو،عصبانیت و اضطراب،گیجی،ضعف وتاری دید نیزمی تواند از عوارض این دارو باشد.
مصرف این دارو ممکن است خشکی دهان ایجاد کند که برای برطرف نمودن آن می توانید از آدامس یا آبنبات های بدون شکر استفاده نمایید.
در ابتدای درمان با این دارو ممکن است افکار ناراحت کننده ی شما از گذشته بیشتر شوند اما نگران نباشید. باید بدانید که این افکار ناشی از مصرف این دارو و شروع اثر بخشی آن می باشند و به مرور زمان برطرف می شوند.
بهتر است در این موارد افکار خودرا با نزدیکان و یا مشاور خود درمیان بگذارید و آگاهانه نسبت به برطرف کردن آنها اقدام نمایید .
مصرف الکل در مدت درمان با این دارو می تواند احتمال بروز عوارض ناشی از این دارو را افزایش دهد.
اگر برای اولین بار از این دارو استفاده می کنید ممکن است با تغییروضعیت سریع از حالت نشسته به ایستاده سرگیجه مختصری ایجاد شود کهبه مرور برطرف می شود. این حالت طبیعی است. هنگام برخواستن ، به ارامیبلند شويد.
در صورتی که مبتلا به دیابت هستید ،مصرف این دارو ممکن است باعث افزایش قندخون شما شود لذا قندخون خودرا به صورت منظم چک کنید و با پزشک خود درمورد آن صحبت کنید.
یک عارضه ی خاص: سندرم سروتونین یا مسمومیت با سروتونین یک عارضه ی خاص مربوط به داروهای موثر برروی سطح سروتونین می باشد که اگرچه احتمال وقوع آن کم است اما در صورت عدم رسیدگی درمانی می تواند تهدیدکننده ی حیات باشد.
این عارضه ناشی از فعالیت بیش از اندازه ی سروتونین در بدن می باشد .در صورت مشاهده ی علایمی همچون احساس برافروختگی،تعریق، بی خوابی و بی قراری، سفت شدن یا گرفتگی عضلات،پریشانی و تغییرات خلق و خو فورا تا پیش از مصرف نوبت بعدی این دارو به پزشک یا مرکز درمانی مراجعه نمایید.
 

Reference:https://www.drugs.com

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف فلوکستین

فلوكستين براي درمان افسردگي، پرخوری عصبی و اختلالات وسواس اجباری تجويز مي‌شود.

مکانیسم اثر فلوکستین

اين دارو با مهار اختصاصي برداشت مجددد سروتونين توسط غشاي سلول عصبي پيش‌سيناپسي كه منجر به افزايش غلظت سيناپسي آن در سيستم عصبي مركزي مي‌گردد، اثر خود را اعمال مي‌كند.

فارماکوکینتیک فلوکستین

از راه خوراكي بخوبي جذب مي‌شود. در كبد متابوليزه و به متابوليت فعال تبديل مي‌گردد كه به آهستگي دفع مي‌شود. البته دفع كامل آن چند هفته طول مي‌كشد. پيوند دارو به پروتئين بسيار زياد است نيمه عمر دارو 3-1 روز پس از مصرف مقدار واحد مي‌باشد.

عوارض جانبی فلوکستین

*
عوارض شایع (%10<):
سیستم اعصاب مرکزی: بی خوابی، سردرد، خواب آلودگی، اضطراب، عصبانیت، خمیازه
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش میل جنسی
گوارشی: تهوع، اسهال، بی اشتهایی، خشکی دهان
عصبی، عضلانی و اسکلتی: ضعف، لرزش
تنفسی: فارنژیت
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: گشادی عروق، تپش قلب، طولانی شدن فاصله QT در الکتروکاردیوگرام، درد قفسه سینه، افزایش فشارخون
سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه، خواب آشفته، آژیتاسیون، اختلال شخصیت، تفکرات نامعقول، لرز، احساسات ناپایدار، فراموشی، گیجی، اختلال خواب
پوستی: افزایش تعریق، راش پوستی، خارش
غدد درون ریز و متابولیسم: خونریزی شدید و طولانی قاعدگی، عطش، کاهش وزن، افزایش وزن
گوارشی: سوء هاضمه، یبوست، نفخ، استفراغ، اختلال چشایی، افزایش اشتها
ادراری تناسلی: اختلال انزال، ضعف جنسی، تکرر ادرار، اختلال در دفع ادرار
عصبی، عضلانی و اسکلتی: هایپرکینزی (پرجنبشی)
چشمی: اختلال بینایی
گوشی: درد گوش، وزوز گوش
تنفسی: علائم شبه آنفلونزا، سینوزیت، خون دماغ

تداخلات دارویی فلوکستین

*
مشخصات کلی تداخلات:
– سوبسترای CYP2D6
– مهارکننده‌های CYP2C9 (ضعیف)
– مهارکننده‌های CYP2C19 (قوی)
– مهارکننده‌های CYP2D6 (قوی)
– تشدید اثرات ضد پلاکت
– تشدید اثرات تضعیف‌کننده CNS
– تشدید هیپوگلیسمی
– تشدید هیپوناترمی
– کاهش آستانه تشنج
– افزایش فاصله QT (بسته به شرایط)
– تشدید اثرات سروتونرژیک

تداخلات رده X (پرهیز):
بروموپرید، داپوکستین، داکسوربیسین (متداول)، لینزولید، مکیتازین، متیلن بلو، مهارکننده‌های مونوآمینواکسیداز (ضدافسردگی)، پیموزاید، راساژیلین، سلژلین، تیوریدازین، اوروکیناز

کاهش اثرات داروها توسط فلوکستین:
بنز هیدروکودون، کاریسوپرودول، کلوپیدوگرل، کدئین، هیدروکودون، ایلوپریدون، آیوفلوپان ید 123، نیسرگولین، پریماکین، تاموکسیفن، فراورده‌های تیروئید، ترامادول

کاهش اثرات فلوکستین:
سیپروهپتادین، گیلتریتینیب، لوماکافتور و ایواکافتور، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX2)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (غیرانتخابی)، پگ اینترفرون آلفا – 2b، گیاه علف چای

افزایش اثرات داروها توسط فلوکستین:
داروهای با خاصیت ضد پلاکت، داروهای کاهنده قند خون، آجمالین، آمفتامین‌ها، داروهای ضد انعقاد، داروهای ضد سایکوز، آپیکسابان، آریپیپرازول، آریپیپرازول لاروکسیل، آسپیرین، آتوموکستین،، بمیپارین، بتابلاکرها، برکسانولون، برکسپیپرازول، بریواراستام، بوپروپیون، کانابیدیول، کاربامازپین، کاریسوپرودول، سفالوتین، کلرفنیرامین، سیلوستازول، سیتالوپرام، کلاریترومایسین، کلوزاپین، کلاژناز (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، دئوکسی کولیک اسید، دسموپرسین، دیوتترابنازین، دکسترومتورفان، دیازپام، دوکسوروبیسین (متداول)، دولوکستین، ادوکسابان، الیگلوستات، انوکساپارین، اتراویرین، فسوترودین، فلکاینید، فلیبانسرین، فلوفنازین، فوس فنی‌توئین – فنی‌توئین، گالانتامین، جفیتینیب، هالوپریدول، هپارین، ایبریتومومب تیوکستان، ایلوپریدون، ایندورامین، لانسوپرازول، لوفکسیدین، ماپروتیلین، مکیتازین، متیلن بلو، متوکلوپرامید، متوپرولول، مهارکننده‌های مونو آمین اکسیداز (ضدافسردگی)، نبیولول، نیسرگولین، نیفدیپین، نیمودیپین، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX2)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (غیرانتخابی)، اوبینوتوزومب، اکسی تریپتان، پاروکستین، پرهگزیلین، پرفنازین، فنی‌توئین، پیموزاید، پیتولیسانت، پروگوانیل، پروپافنون، پروپرانولول، عوامل طولانی کننده فاصله QT(بالاترین خطر)، راساژیلین، ریسپریدون، ریواروکسابان، سالیسیلات ها، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، سلژلین، تضعیف‌کننده‌های CNS سروتونرژیک غیر اوپیوئیدی، مهارکننده‌های باز جذب سروتونین/ نوراپی نفرین، تامسولوسین، تترابنازین، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی، تیوریدازین، داروهای ترومبولیتیک، تیمولول (چشمی)، تیمولول (سیستمیک)، ترامادول، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای، تروپیسترون، اوروکیناز، والبنازین، آنتاگونیست های ویتامین کا، وریکونازول، ورتیوکستین، زوکلوپنتیکسول

افزایش اثرات فلوکستین:
آکالابروتینیب، الکل (اتیل)، آلموتریپتان، آلوسترون، آمفتامین‌ها، داروهای ضد تهوع (آنتاگونیست های 5HT3)، داروهای ضد سایکوز، بروموپرید، بوپروپیون، بوسپیرون، سایمتیدین، سیتالوپرام، کلاریترومایسین، سیکلوبنزاپرین، مهارکننده‌های قوی CYP2D6، داپوکستین، داساتینیب، دکس متیل‌فنیدات – متیل‌فنیدات، دکسترومتورفان، دولوکستین، التریپتان، مشتقات ارگوت، امولسیون‌های چرب (بر پایه روغن ماهی)، فنفلورامین، گلوکزآمین، گیاهان (با خاصیت ضد پلاکت/ ضد انعقاد)، ایبروتینیب، اینوترسن، لاسمیدیتان، لیماپروست، لینزولید، لورکاسرین (از بازار دارویی ایالات‌متحده جمع‌آوری‌شده)، متاکسالون، متی‌روسین، مولتی ویتامین/ فلورید (حاوی ویتامین‌های آ، دی و ای)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای، کا، فولات، آهن)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، ای، بدون آهن)، نفازودون، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (موضعی)، اسیدهای چرب امگا 3، اندانسترون، آگونیست های اوپیوئیدی، پانوبینوستات، پاروکستین، پنتوسان پلی سولفات سدیم، پنتوکسی فیلین، پروپافنون، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، راموسترون، سافینامید، سلومتینیب، داروهای سروتونرژیک (خطر بالا، متفرقه)، اوپیوئید های سروتونرژیک (خطر بالا)، آگونیست های گیرنده 5HT1D سروتونین (تریپتان)، گیاه علف چای، گیاه اسپند، تیپراناویر، ویتامین ای (سیستمیک)، زانوبروتینیب

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها فلوکستین

در موارد زير اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود:
بيماري قلبي ، صرع( در صورت وقوع حملات صرعي، مصرف دارو قطع ‌شود)، درمان همزمان با الكتروشوك سابقه‌مانيا، نارسايي كبدي وكليوي.

توصیه های دارویی فلوکستین

. درصورت برزو بثورات جلدي مصرف دارو بايد متوقف شود.
2. اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود.
3. از قطع ناگهاني اين مصرف اين دارو بايد اجتناب شود.
4. مصرف اين دارو حداقل دو هفته پس از مصرف داروهاي مهار‌كننده آنزيم مونوآمين‌اكسيداز بايد صورت پذيرد.
5. مصرف دارو‌هاي مهار كننده آنزيم مونوآمين‌اكسيداز بايد حداقل 5 هفته پس از قطع مصرف اين دارو ، شروع شود.
6. اين دارو داراي نيمه‌عمر طولاني‌مي‌باشد و در تنظيم مقدار مصرف يا در حالات مصرف بيش از حد اين مسئله را بايد مد‌نظر داشت.
7. مصرف اين دارو در كودكان توصيه نمي‌شود.
8. دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. اين دارو نبايد بيش از مقدار توصيه‌شده مصرف شود.
9. براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالاتOBSESSIVE ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد.
10. درصورت فراموش كردن يك نوبت مصرف دارو از مصرف نوبت فراموش شده و دو برابر كردن مقدار مصرف بعدي بايد خودداري‌شود. درمان بايد مطابق برنامه ادامه يابد.
11. به دليل بروز سرگيجه،‌نارسايي در تصميم‌گيري ، تفكر و مهارت‌هاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشين‌آلاتي كه نياز به هوشياري دارند بايد احتياط نمود.