فلوفنازین Fluphenazine
اطلاعات تخصصی
موارد مصرف فلوفنازین
فلوفنازين در درمان اسكيزوفرني و حالات روانی ديگر، مانيا و نيز درمان كمكي كوتاه مدت هيجان شديد، تحريكات رواني- حركتي، اضطراب و رفتارهاي ناگهاني شديد به كار ميرود.
مکانیسم اثر فلوفنازین
-آنتاگونیست گیرنده ی D2و D1 دوپامینرژیک در مغز می باشد؛ موجب کاهش آزادسازی هورمونهای هیپوتالاموس و هیپوفیز می گردد.
فارماکوکینتیک فلوفنازین
از راه خوراكي خوب خوب جذب شده و در كبد متابوليزه ميگردد. اشكال تأخيري با تزريق عضلاني، آهسته جذب شده و تامدت طولاني (6 هفته) ممكن است اثر آن باقي بماند. دفع آن عمدتاً كليوي و تا حدودي از طريق صفرا است. پيوند اين دارو به پروتئين پلاسما بسيار زياد است.
منع مصرف فلوفنازین
اين دارو در صورت وجود بيماري قلبي، (كمي يا زيادي فشار خون) ضعف شديد CNS، كوما، سندرم مادرزادي QT طولاني، سابقه آريتمي قلبي و نقايص ژنتيكي كه سبب كاهش فعاليت ايزوآنزيم P4502D6شود، نبايد مصرف شود.
عوارض جانبی فلوفنازین
*
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: آریتمی قلبی، ادم، افزایش فشارخون، افت فشارخون، تاکی کاردی، فشار خون متغیر
سیستم اعصاب مرکزی: آکاتیزیا (بی قراری حرکتی)، خواب عجیب، ادم مغزی، افسردگی، اختلال در تنظیم دمای بدن، سرگیجه، خواب آلودگی، دیستونی، تغییر در الگوی الکتروانسفالوگرام، هیجان، سردرد، هایپررفلکسی، لتارژی، سندرم نورولپتیک بدخیم، علائم شبیه پارکینسون، بی قراری، تشنج، دیس کینزی تاردیو (حرکات مکرر غیرارادی)
پوستی: درماتیت، اگزما، قرمزی، خارش، شوره، حساسیت پوست به نور، پیگمانته شدن پوست، راش پوستی، کهیر
غدد درون ریز و متابولیسم: آمنوره، تغییر در میل جنسی، گالاکتوره، ژینکوماستی، افزایش پرولاکتین سرم، اختلالات قاعدگی، سندرم ترشح نامناسب هورمون ضد ادراری (SIADH)، افزایش وزن
گوارشی: بی اشتهایی، یبوست، فلج ایلئوم، ترشح بزاق، خشکی دهان
ادراری تناسلی: فلج مثانه، اختلال در انزال، ضعف جنسی، درد پستان، بی اختیاری ادرار
هماتولوژی و انکولوژي: آگرانولوسیتوز، افزایش سطح ائوزینوفیل، لکوپنی، پورپورای غیرترومبوسیتوپنیک، پان سیتوپنی (کاهش تمام سلول های خون)، ترومبوسیتوپنی
کبدی: یرقان کلستاتیک، سمیت کبدی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: اسپاسم عضلانی (گردن)، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، لرزش (انگشتان)
چشمی: تاری دید، تغییرات قرنیه، گلوکوم، مشکلات لنز، رتینیت پیگمنتوزا (ورم رنگیزه ای شبکیه)
کلیوی: پر ادراری
تنفسی: آسم، ادم حنجره، احتقان بینی
تداخلات دارویی فلوفنازین
*مشخصات کلی تداخلات:
– سوبسترای CYP1A2
– سوبسترای CYP2D6
– تشدید اثرات آنتی کولینرژیک
– تشدید اثرات تضعیف کننده CNS
– کاهش اثرات هیستامین مرکزی
– آنتاگونیست دوپامین
– تشدید اثرات اکستراپیرامیدال
– تشدید هایپرگلیسمی
– تشدید هایپرپرولاکتینمی (قوی)
– تشدید هیپودوپامینرژیک
– تشدید هیپوناترمی
– تشدید اثرات کاهنده فشارخون
– کاهش آستانه تشنج
– تشدید حساسیت به نور
– امکان ایجاد تداخل با ترکیبات حساس به PH ادرار
تداخلات رده X (پرهیز):
آکلیدینیوم، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، آمی سولپرید، آزلاستین (نازال)، بروموپرید، برومپریدول، کابرگولین، سیمتروپیوم، دی سولفیرام، الوکسادولین، گلیکوپیرولات (استنشاقی دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، ایپراتروپیوم (استنشاقی دهانی)، لووسولپیرید، متوتریمپرازین، متوکلوپرامید، اورفنادرین، اوکساتومید، اوکسوممازین، پارالدهید، پیریبدیل، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، پراملینتید، روفناسین، ساکویناویر، سولپیرید، تالیدومید، تیوتروپیوم، اومکلیدینیوم
کاهش اثرات داروها توسط فلوفنازین:
مهارکنندههای استیل کولین استراز، آمفتامینها، ترکیبات آنتی پارکینسون (آگونیست دوپامین)، عوامل معدی رودهای (پروکینتیک)، گوانتیدین، ایتوپرید، لووسولپیرید، نیتروگلیسیرین، پیریبدیل، کیناگولید، سکرتین
کاهش اثرات فلوفنازین توسط داروها:
مهارکنندههای استیل کولین استراز، آنتیاسیدها، عوامل ضد پارکینسون (آگونیست دوپامین)، کابرگولین، لیتیوم، پیریبدیل
افزایش اثرات داروها توسط فلوفنازین:
الکل (اتیل)، آمیفامپریدین، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک و موضعی)، عوامل آنتی کولینرژیک، آزلاستین (نازال)، بتابلاکرها، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، سیمتروپیوم، کلوزاپین، داروهای تضعیف کننده CNS، الوکسادولین، فلونیترازپام، گلوکاگون، گلیکوپیرولات (استنشاقی دهانی)، هالوپریدول، آیوهگزول، آیومپرول، آیوپامیدول، مکیتازین، متوتریمپرازین، متیلفنیدات، متیروسین، میرابگرون، آگونیست های اپیوئیدی، اورفنادرین، اکسی کدون، پارالدهید، پورفیمر، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، عوامل طولانی کننده فاصله QT (بالاترین خطر)، راموسترون، روفناسین، ساکویناویر، عوامل سروتونرژیک (خطر بالا)، سولپرید، سورکسانت، تالیدومید، داروهای دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی، تیوپنتال، تیوتروپیوم، توپیرامات، ورتپورفین، زولپیدم
افزایش اثرات فلوفنازین توسط دارو:
مهارکننده های استیل کولین استراز (مرکزی)، آکلیدینیوم، آلیزاپرید، آمی سولپرید (خوراکی)، عوامل ضد مالاریا، بتابلاکرها، فراورده های حاوی سم بوتولینوم، بریمونیدین، برومپرید، برومپریدول، بوپروپیون، کانابیدول، ماریجوانا (شاهدانه)، کلرال بتائین، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، مهارکننده قوی CYP2D6، دیوتترابنازین، دایمتیندن (موضعی)، دی سولفیرام، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، اسکتامین، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، هیدروکسی زین، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، گیاه کاوا، لمبورکسانت، لیتیم، لوفکسیدین، منیزیم سولفات، متیل فنیدات، متوکلوپرامید، متیروسین، میانسرین، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اوکساتومید، اوکسوممازین، پرامپانل، پراملینتید، روفینامید، عوامل سروتونرژیک (خطر بالا)، سدیم اکسیبات، تترابنازین، تتراهیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول و کانابیدول، تریمپرازین، اومکلیدینوم
تداخل با غذا:
ذکر نشده است.
هشدار ها فلوفنازین
1. اين دارو در موارد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود:
الكلسيم حاد، ديسكرازي خونی، اسيب شديد مغزي، تصلب عروق مغزي، كاهش ذخيره قلبي مانند بيكفايتي دريچه ميترال، بي كفايتي عروق مغزي، فئوكروموسيتوم، بي كفايتي كليه، سندرم Reye، عيب كار كبد، سابقه حساسيت به هر يك از فنوتيازينها.
2.بررسي حركت غيرطبيعي و مشاهده دقيق علائم اوليه ديسكينزي، در فواصل منظم در طول درمان، بويژه در سالخوردگان و بيماراني كه مقادير زياد دارو دریافت می کنند، توصيه ميشود.
توصیه های دارویی فلوفنازین
1. دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. اين دارو نبايد بيش از مقدارتجويز شده مصرف شود.
2. براي حصول اثرات درماني مطلوب، ممكن است چند هفته زمان مورد نياز باشد.
3. در صورتي كه يك نوبت مصرف دارو فراموش شود، اگر رژيم درماني بصورت يك نوبت مصرف در روز باشد، به محض به ياد آوردن در همان روز، نوبت فراموش شده بايد مصرف شود. درغير اينصورت، از مصرف نوبت فراموش شده بايد خودداري شود. اگر رژيم درماني بصورت چند نوبت در روز باشد،به محض به يادآوردن طي يك ساعت ، آن نوبت بايد مصرف شود. در غير اين صورت از مصرف نوبت فراموش شده يا دوبرابر كردن مقدار مصرف بعدي بايد خودداري گردد.
4. قبل از قطع مصرف دارو، بايد به پزشك مراجعه شود. قطع تدريجي مصرف دارو ممكن است ضروري باشد.
5. از مصرف فرآوردههاي حاوي الكل و ساير داروهاي مضعف NS با اين دارو بايد خودداري گردد.
6. در صورت نياز به هرگونه عمل جراحي يا درمان اورژانس، پزشك بايد از مصرف اين دارو آگاه گردد.
7. هنگام رانندگي يا كار با ماشينآلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
8. هنگام برخاستن ناگهاني از حالت خوابيده يا نشسته ، بايد احتياط نمود.
9. هنگام ورزش، در هواي گرم ياهنگام حمام آب گرم به علت احتمال بروز شوك حرارتي بايد احتياط نمود.
10. اين دارو ممكن است سبب بروز خشكي دهان شود. در صورت تداوم خشكي به مدت بيش از دو هفته ، بايد به پزشك مراجعه نمود.
11. احتمال بروز حساسيت به نور با مصرف اين دارو وجود دارد. استفاده از عينك و لباس محافظت كننده ممكن است ضروري باشد.
دیدگاه های نامرتبط به مطلب تایید نخواهد شد.
از درج دیدگاه های تکراری پرهیز نمایید.