ماینوکسیدیل در درمان ریزش مو

در سال ۱۹۷۰ قرص ماینوکسیدیل توسط FDA به‌عنوان یک دارو تجویزی برای درمان فشار خون بالا تایید شد. بعدها پزشکان متوجه شدند که یکی از عوارض جانبی آن رشد بیش‌ازحد مو است. همین مساله باعث شد تا محققان به فکر استفاده از آن به‌عنوان یک درمان موضعی برای ریزش مو شوند.

یکی از مهم‌ترین دلایل پررنگ شدن نقش ماینوکسیدیل در درمان ریزش مو، عوارض جانبی اندک آن است. چراکه به‌صورت موضعی استفاده می‌شود و برخلاف داروهای خوراکی مانند فیناستراید و اسپیرونولاکتون، باعث بروز تغییرات هورمونی، تغییرات رفتاری، کاهش میل جنسی و حساس شدن بافت سینه‌ها نمی‌شود.

در اصل ماینوکسیدیل یک گشادکننده عروق است که با افزایش خونرسانی به پوست سر و بهبود انتقال اکسیژن و مواد غذایی به فولیکول‌های مو باعث کاهش ریزش مو، افزایش ضخامت و طول موها و رویش موهای جدید می‌شود. البته برای بهره‌مندی از این فواید، لازم است ۶ ماه تا یک سال به‌صورت مرتب از آن استفاده کنید.