تریامسینولون موضعی:
تریامسینولون یک داروی کورتیکواستروئید قوی می باشد. کورتیکواستروئیدهای موضعی دربسیاری از ضایعات پوستی نقش ضد التهاب را ایفا می کنند.امروزه محصولات موضعی بسیاری در بازار دارویی وجود دارد که در آنها کورتیکواستروئیدهای موضعی در کنار سایر مواد موثره دارویی از جمله ضد باکتری ها (مانند تتراسایکلین) و ضد قارچ ها قرار گرفته است تا به کاهش التهاب ضایعات مختلف در کنار درمان آنها کمک نمایند.
کورتیکواستروئیدهای موضعی مانند تریامسینولون در ترکیب با کرم های مرطوب کننده نیز جهت تسکین ضایعاتی مانند اگزما و حساسیت پوستی استفاده می‌شوند تا التهاب، قرمزی و خارش را درکنار درمان، تسکین دهند.
با وجود اثر مناسب این دارو بر روی ضایعات التهابی، مصرف کورتیکواستروئیدهای موضعی پیش از معاینه توسط پزشک توصیه نمی شود چرا که در بعضی مواقع مصرف این داروها در زمان نامناسب تنها علائم بیماری را به صورت موقت از بین می‌برد اما موجب شعله‌ور شدن آن در آینده می‌شود.
مصرف کورتیکواستروئیدهای قوی مانند تریامسینولون عموماً مناسب نمی باشد . و در صورت نیاز حتما با تجویز پزشک میتوان این محصولات را برای کودکان در سنین بالاتر استفاده نمود.

پیش از شروع مصرف تریامسینولون موضعی
-پیش از شروع مصرف این دارو با مراجعه به پزشک مطمئن شوید که مصرف آن برای ضایعات شما مناسب می باشد.
-در صورت سابقه ی ابتلا به آکنه یا روزاسه (ضایعات قرمز خصوصاً روی گونه ها )، پزشک را در جریان قرار دهید.
-در صورت بارداری و شیردهی پزشک ویا داروساز را مطلع نمایید.
-در صورت مصرف اخیر هر گونه دارو(خصوصاً آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین که پوست بدن را به نور حساس مینمایند)، حتما پزشک یا داروساز را در جریان قرار دهید.
-در صورت سابقه حساسیت به این دارو یا داروهای مشابه آن پزشک را مطلع نمایید.

نحوه صحیح مصرف تریامسینولون موضعی:
-مقدار کمی از پماد یا کرم را روی محل ضایعات استعمال نمایید، به صورتی که کاملاً روی ضایعه را بپوشاند و جذب پوست گردد.
-به صورت معمول باید یک تا دو مرتبه در روز این دارو را بر روی ضایعات استعمال نمایید مگر اینکه پزشک دستور مصرف متفاوتی به شما داده باشد.
-در صورتی که بیش از یک محصول موضعی که حاوی کورتیکواستروئید است(فرآورده های حاوی تریامسینولون، بتامتازون،هیدروکورتیزون، کلوبتازول و..)استفاده می نمایید، زمان مناسب مصرف هر یک از محصولات را از پزشک خود سوال نمایید و هر یک از داروها را جداگانه و با دستور مناسب آن مصرف نمایید.
-پس از استعمال کرم یا پماد بر روی ضایعات دستهای خود را با آب و صابون بشویید مگر اینکه محل ضایعه بر روی دست ها باشد.
در صورتی که این دارو را جهت درمان پسوریازیس استفاده می نماید حتماً دارو را طبق دستورالعمل پزشک مصرف کنید. به طور معمول مصرف این دارو برای ضایعات وسیع پسوریازیس یا به صورت طولانی مدت توصیه نمی‌شود. زیرا می‌تواند موجب شعله‌ور شدن علائم بیماری گردد.

توصیه ها:
-در صورتی که همزمان با مصرف این دارو از کرم‌های مرطوب‌کننده نیز استفاده مینمایید، بهتر است ابتدا مرطوب کننده را استعمال نموده و پس از ۱۰ الی ۱۵ دقیقه تریامسینولون را به موضع بمالید. این فاصله کمک می‌نماید تا مرطوب کننده جذب پوست شود و سطح ضایعه را برای اثرگذاری بیشتر تریامسینولون آماده نماید.
-از مصرف این دارو بر روی پوست صورت بدون تجویز پزشک متخصص خودداری نمایید و در صورت نیاز به استعمال آن در نواحی صورت مراقب باشید که دارو با نواحی دور چشم تماس پیدا نکند.
-از پانسمان یا پوشاندن ضایعه پس از مصرف این دارو خودداری نمایید مگر اینکه پزشک این توصیه را به شما کرده باشد.زیرا پوشاندن موضع میزان جذب پوستی تریامسینولون را افزایش می‌دهد که می‌تواند عوارض دارویی بیشتری در پی داشته باشد.
-تریامسینولون را تا زمانی که التهاب ضایعات فروکش نماید مصرف نمایید و با برطرف شدن علائم، استعمال کرم را قطع نمایید. به طور معمول دوره ی درمان با این دارو حداکثر تا ۷ روز می باشد. پس از گذشت این مدت در صورتی که علائم رو به بهبودی نرفت یا تشدید شد، حتماً مجدداً به پزشک مراجعه نمایید.
-مصرف کورتیکواستروئیدهای موضعی به مدت طولانی و بر روی ضایعات وسیع مناسب نمی باشد.

عوارض ناخواسته دارویی تریامسینولون موضعی:
-مصرف تریامسینولون موضعی پوست را بیش از پیش (خصوصاً در ابتدای درمان) به نور حساس می نماید. لذا در مدت مصرف این دارو از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خودداری نمایید.
-مصرف کورتیکواستروئیدهای موضعی از جمله تریامسینولون می‌تواند باعث نازک شدن پوست، ایجاد ترک های پوستی، حساسیت پوستی، جوش، قرمزی (رزاسه)و افزایش موهای زائد در محل گردد. به همین علت مصرف طولانی مدت آنها به هیچ وجه توصیه نمی شود.(مگر با تجویز پزشک)
-در شرایطی مانند پانسمان کردن موضع (خصوصا پس از استعمال بر روی ضایعات وسیع )و مصرف بیش ازحد، ممکن است داروی موضعی علاوه بر ناحیه پوست، جذب خونی نیز داشته باشد که در این صورت ممکن است عوارض عمومی نیز در بر داشته باشد.
-در صورت بروز علائم شدید آفتاب سوختگی یا علائم حساسیت، مصرف این فرآورده را قطع و به پزشک مراجعه نمایید.

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف تریامسینولون-موضعی

-استوماتیت آفتی(راجعه)، خفیف تا متوسط(محلول و خمیر دهانی)

-درماتوز با پاسخ‌دهی به استروئیدها:

-درماتیت آتوپیک(اگزما) 

-درماتیت تماسی

-خارش ژنیتال ناشی از درماتیت(کمکی)

-پلاک پسوریازیس(محدود)

-درماتیت سبوره

-درماتیت استازیس(بدون برچسب)

 

 

مکانیسم اثر تریامسینولون-موضعی

اين دارو با عبور از غشاء سلولي به گيرنده هاي خود در سيتوپلاسم متصل شده و كمپلكس دارو-گيرنده وارد هسته سلولي مي شود. اين كمپلكس با اتصال به نواحي خاصي از DNA موجب تحريك روند رونويسي mRNA و به دنبال آن ساخت آنزيم هايي مي گردد كه درنهايت مسئول اثرات سيستميك كورتيكواستروئيدها مي باشند. اين دارو با جلوگيري از تجمع سلول هاي التهابي درناحيه التهاب، مهار فاگوسيتوز و آزاد شدن آنزيم هاي مسئول در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن واسطه هاي شيميايي التهاب اثرات ضدالتهابي خود را اعمال مي كند.

فارماکوکینتیک تریامسینولون-موضعی

متابوليسم كورتيكواستروئيدها عمدتاً درخود پوست صورت مي‌گيرد ولي متابوليسم پوستي اين دارو نسبت به ساير كورتيكواستروئيدهاي پوستي كمتر مي‌باشد و به همين دليل جذب سيستميك دارو نسبتاً بالا مي‌باشد. متابوليسم دارو كبدي است.

منع مصرف تریامسینولون-موضعی

در شيرخواران كمتر از يك سال، پلاك‌هاي منتشر و گسترده پسوريازيس، عفونت‌هاي باكتريايي، قارچي ويا ضايعات ويروسي پوستي و درمان نشده،روزاسه و درماتيت‌هاي اطراف دهان، براي درمان آكنه و در صورت بروز آلرژي به كورتيكوستروئيدها نبايد مصرف شود.

عوارض جانبی تریامسینولون-موضعی

به دليل كم بودن متابوليسم تريامسينولون در پوست، امكان جذب سيستميك آن بالا بوده و عوارضي نظير سندرم كوشينگ، افزايش قند خون،وجود قند در ادرار و در دراز مدت تضعيف محور هيپوتالاموس-هيپوفيز-فوق كليه محتمل مي‌باشد.
بروز عوارض جانبي موضعي مانند تشديد عفونت‌هاي درمان نشده، نازك شدن پوست، درماتيت تماسي، اختلالات التهابي در ناحيه صورت به ويژه در خانم‌ها و آكنه در محل كاربرد فرآورده نيز گزارش شده است.

تداخلات دارویی تریامسینولون-موضعی

*مشخصات کلی تداخلات:
اطلاعاتی گزارش نشده است.

تداخلات رده X (پرهیز):
آلدسلوکین

کاهش اثرات داروها توسط تریامسینولون (موضعی):
آلدسلوکین، کورتیکورلین، هیالورونیداز

کاهش اثرات تریامسینولون (موضعی) توسط داروها:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

افزایش اثرات داروها توسط تریامسینولون (موضعی):
دفراسیروکس، ریتودرین

افزایش اثرات تریامسینولون (موضعی) توسط داروها:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها تریامسینولون-موضعی

1- از ماليدن اين دارو روي پوست بچه‌ها تا حد امكان پرهيز شود.
2- از مصرف طولاني مدت فراورده‌هاي روي پوست صورت اجتناب گردد.

توصیه های دارویی تریامسینولون-موضعی

1- از مصرف خودسرانه اين دارو خودداري شود.
2- از به كار بردن پوشش و يا پانسمان روي ناحيه تحت درمان با تريامسينولون خودداري شود.
3- از تماس دارو با چشم‌ها اجتناب گردد.
4- در صورتي كه بعد از دو هفته عارضه‌اي كه براي آن تريامسينولون تجويز شده، بهبود پيدا نكرد و يا بدتر شد، بايد به پزشك مراجعه شود.
5- قبل از شيردهي از استفاده اين دارو روي بافت پستان خودداري شود.

دارو های هم گروه تریامسینولون-موضعی

گروه C

در شرايط خاص و نظارت ويژه پزشك قابل استفاده است: مطالعات حیوانی مواردی از عارضه جانبی برای جنین نشان داده است و مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است.