اطلاعات تخصصی

موارد مصرف ایپی لی مومب

– درمان ملانومای عود پذیر یا متاستاتیک

مکانیسم اثر ایپی لی مومب

– یک آنتی بادی مونوکلونال نوترکیب انسانی ایمنوگلوبولین IgG1 است که به لنفوسیت T سمی که مرتبط با آنتی ژن 4 ( CTLA4 ) است اتصال می یابد. CTLA4 باعث تنظیم مهاری مسیر فعالیت سلول T می شود. مهار CTLA4 به سلول های T اجازه فعالیت و تکثیر می دهد. در ملانوما، ایپیلیموماب احتمالا بطور غیر مستقیم باعث تنظیم پاسخ های سلول T به تومورها می گردد.

فارماکوکینتیک ایپی لی مومب

– توزیع: Vss=7.21 L
– نیمه عمر نهایی: 7/14 روز

منع مصرف ایپی لی مومب

– هیچگونه منع مصرفی در برچسب های سازندگان وجود ندارد.

عوارض جانبی ایپی لی مومب

سیستم اعصاب مرکزی: خستگی، سردرد
پوستی: راش پوستی، خارش، درماتیت
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش وزن
گوارشی: اسهال، تهوع، کاهش اشتها، افزایش لیپاز سرم، استفراغ، یبوست، افزایش آمیلاز سرم، کولیت، انتروکولیت، درد شکمی
هماتولوژی و انکولوژی: کاهش هموگلوبین، آنمی
کبدی: افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز، افزایش آلکالین فسفاتاز سرم، افزایش بیلی روبین سرم، هپاتیت
تنفسی: سرفه، تنگی نفس
متفرقه: تب
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
سیستم اعصاب مرکزی: بی خوابی، نوروپاتی
پوستی: پیسی، کهیر
غدد درون ریز و متابولیسم: بی کفایتی هیپوفیز، التهاب هیپوفیز، بی کفایتی بخش قشری غده فوق کلیه، کم کاری تیروئید
گوارشی: سوراخ‌ شدن روده، پانکراتیت
هماتولوژی و انکولوژی: افزایش سطح ائوزینوفیل
کبدی: سمیت کبدی
ایمونولوژی: توسعه آنتی بادی
کلیوی: افزایش کراتینین سرم، نفریت
سایر عوارض (درصد نامشخص):
پوستی: درماتیت بللوس (ضایعات مشابه بند زدگی)، زخم پوستی، نکروز پوست یا سایر بافت ها، سندرم استیونس جانسون، نکروز توکسیک اپیدرم

تداخلات دارویی ایپی لی مومب

مشخصات کلی تداخلات:
اطلاعاتی گزارش نشده است.

تداخلات رده X (پرهیز):
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات داروها توسط ایپیلی مومب:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات ایپیلی مومب توسط داروها:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

افزایش اثرات داروها توسط ایپیلی مومب:
ومورافنیب

افزایش اثرات ایپیلی مومب توسط داروها:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها ایپی لی مومب

– عوارض شدید و کشنده ناشی از فعالیت سیستم ایمنی و فعال و تکثیر شدن سلول های T می تواند بروز کند. در صورت درگیری همه ارگان ها، اثرات شدید شامل درماتیت ( نکروز سمی اپیدرم )، بیماری های غدد درون ریز، انتروکولیت، هپاتیت و نوروپاتی می تواند ایجاد شود.
– این واکنش ها عمدتا در حین درمان رخ می دهد اما بعضی از آن ها تا هفته ها و ماه ها بعد از اتمام درمان نیز اتفاق می افتند. در صورت بروز عوارض شدید، درمان را قطع کرده و دوز بالای کورتیکواستروئید را تجویز کنید. در ابتدای شروع درمان و قبل از هر دوز، عملکرد کبدی و تیروئید و علائم واکنش های فوق را ارزیابی کنید.

توصیه های دارویی ایپی لی مومب

– مصرف وریدی طی 90 دقیقه با فیلتر اتصال به پروتئین ضعیف انفوزیون شود. در انتهای انفوزیون نرمال سالین یا دکستروز 5% استفاده شود.