اطلاعات تخصصی

موارد مصرف اپتی فیباتاید

اپتی فیباتاید یک داروی ضد پلاکت است که به طور برگشت پذیر اتصال فیبرینوژن، فاکتور von willebrand و دیگر مولکولهای چسبنده را به گیرنده گلیکو پروتئین IIIa/IIb پلاکت مهار می کند و معمولاً در ترکیب با آسپرین و هپارین در درمان آنژین ناپایدار و در بیمارانی که می خواهند تحت عمل آنژیو پلاستی عروق کرونر و پروسه های استنت گذاری (stenting) قرار بگیرند کاربرد دارد.

مکانیسم اثر اپتی فیباتاید

اپتی فیباتاید به مکان های اتصال KGD در گیرنده Gp IIb/IIIa متصل می شود و به طور رقابتی با اتصال گیرنده با فیبرینوژن، فاکتور فون ویلبراند (vWF) و پروترومبین مبارزه می کند.

فارماکوکینتیک اپتی فیباتاید

آثار ضد پلاکتی آن تا 4 ساعت بعد از توقف انفوزیون مداوم باقی می مانند. نیمه عمر حذف پلاسمایی آن حدود 5/2 ساعت است. اپتی فیباتاید تقریباً 25% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. کلیرانس کلیوی و دفع ادراری به صورت اپتی فیباتاید و متابولیت هایش حدود 50% از کل کلیرانس بدن می باشند.

عوارض جانبی اپتی فیباتاید

عوارض شایع (%10<):
هماتولوژی و انکولوژی: خونریزی
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: افت فشارخون
هماتولوژی و انکولوژی: ترومبوسیتوپنی ( شامل ترومبوسیتوپنی بسیار شدید حاد، ترومبوسیتوپنی ایمونولوژیک)
موضعی: واکنش محل تزریق

تداخلات دارویی اپتی فیباتاید

*مشخصات کلی تداخلات:
– ضد پلاکت

تداخلات رده X (پرهیز):
اوروکیناز

کاهش اثرات داروها توسط اپتیفیباتید:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات اپتیفیباتید توسط داروها:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

افزایش اثرات داروها توسط اپتیفیباتید:
داروهای با خصلت ضد پلاکتی، داروهای ضد انعقاد، آپیکسابان، بمیپارین، سفالوتین، کلاژناز (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، دئوکسی کولیک اسید، ادوکسابان، انوکساپارین، هپارین، ایبریتومومب تیوکستان، اوبینوتوزومب، ریواروکسابان، سالیسیلات ها، داروهای ترومبولیتیک، اوروکیناز

افزایش اثرات اپتیفیباتید توسط داروها:
آکالابروتینیب، داساتینیب، امولسیون چرب (بر پایه روغن ماهی)، گلوکزآمین، گیاهان (با خاصیت ضد انعقاد/ ضد پلاکت)، ایبروتینیب، اینوترسن، لیماپروست، مولتی ویتامین/ فلوراید (حاوی آ، دی، ای)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی آ، دی، ای، کا، فولات و آهن)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی آ، وای و بدون آهن)، اسید چرب امگا-3، پنتوسان پلی سولفات سدیم، پنتوکسی فیلین، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، تیپراناویر، ویتامین ای (سیستمیک)، زانوبروتینیب

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

دارو های هم گروه اپتی فیباتاید

گروه B

قابل استفاده در بارداری: با مطالعات حیوانی شواهدی دال بر خطرناک بودن این دارو مشاهده نشده است. مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست