پریندوپریل Perindopril

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف پریندوپریل

 موارد مصرف:
– درمان پرفشاری خون
– کاهش میزان مرگ و میر قلبی عروقی و کاهش انقباض میوکارد غیر کشنده در بیماران مبتلا به آنژین پایدار قلبی

مکانیسم اثر پریندوپریل

– پریندوپریل پرودراگ داروی پریندوپریلات است که مهار کننده ی رقابتی آنزیم مبدل آنژیوتانسین -ACE – می باشد و تبدیل آنژیوتانسین I به II که یک منقبض کننده قوی عروقی است را مهار می کند. در نتیجه سطح آنژیوتانسین II کاهش یافته و رنین پلاسمایی افزایش و ترشح آلدوسترون کاهش می یابد.

فارماکوکینتیک پریندوپریل

– شروع اثر ( پیک اثر ): 2-1 ساعت
– اتصال به پروتئین: پریندوپریل ( 60% )، پریندوپریلات ( 20-10 % )
– متابولیسم: در کبد به متابولیت فعال پریندوپریلات ( حدود 17 تا 20 % یک دوز ) و سایر متابولیت های غیر فعال تبدیل می شود.
– زیست دست یابی: پریندوپریل 15%، پریندوپریلات حدود 25% ( همراه با غذا 16%)
– نیمه عمر: داروی مادر ( 3-5/1 ساعت )، متابولیت ها ( موثر:10-3 ساعت، نهایی: 120-30 ساعت )
– زمان رسیدن به پیک: درمان مزمن ( پریندوپریل 1 ساعت، پریندوپریلات 7-3 ساعت). سطوح ماکزیمم پریندوپریلات 3-2 برابر بیشتر و Tmax کمتر است ). در CHF :پریندوپریلات 6 ساعت
– دفع: ادرار ( 75%، 12-4 % بصورت داروی تغییر نیافته )

منع مصرف پریندوپریل

– حساسیت شدید به پریندوپریل و سایر ترکیبات فرمولاسیون، سایر مهار کننده های ACE، آنژیوادمی که با مصرف قبلی یک مهار کننده ی ACE رخ داده باشد.

عوارض جانبی پریندوپریل

– سیستم عصبی مرکزی: سردرد
– تنفسی: سرفه ( میزان بروز آن در زنان بیشتر است )
– ادم، درد قفسه سینه، ECG غیر طبیعی، گیجی، اختلالات خواب، افسردگی، تب، راش پوستی، اسهال، درد شکمی، تهوع و استفراغ، سوء هاضمه، عفونت مجاری ادراری، افزایش ALT، ضعف، درد کمر، درد اندام های تحتانی و فوقانی، افزایش تون عضلات، بی حسی، دفع پروتئین در ادرار، عفونت مجاری تنفسی فوقانی، سینوزیت، رینیت، فارنژیت، زنگ زدن گوش، عفونت ویروسی، حساسیت فصلی

تداخلات دارویی پریندوپریل

– دیورتیک ها: اثر کاهندگی فشار خون افزایش می یابد. در صورت امکان قبل از شروع درمان، مصرف دیورتیک ها را قطع نمایید.
– دیورتیک های احتباس کننده ی پتاسیم ( آمیلوراید، اسپیرونولاکتون، تریامترن): اثر افزایش دهندگی پتاسیم خون را افزایش می دهد.
– جنتامایسین» تداخلات احتمالی در مطالعات حیوانی دیده شده و اطلاعاتی از داده های انسانی وجود ندارد.
– لیتیوم: غلظت سرمی لیتیوم بالا رفته و احتمال سمیت وجود دارد.
– مکمل های پتاسیم یا داروهای حاوی نمک پتاسیم: اثر افزایش دهندگی پتاسیم خون را افزایش می دهد.
 تداخل الکل/غذا/گیاه:
– غلظت متابولیت های فعال پریندوپریل با غذا کاهش می یابد.

هشدار ها پریندوپریل

– واکنش های آنافیلاکسی می تواند توسط مهار کننده های ACE رخ دهد.
– وقوع آنژیوادم در هر زمانی از درمان ( بخصوص با دوز اول ) توسط مهار کننده های ACE گزارش شده است.
– بیماران با سابقه جراحی مجاری تنفسی در معرض خطر بیشتری از انسداد مجاری هوایی هستند.
– کاهش فشار علامت دار با یا بدون سنکوپ می تواند با مهار کننده های ACE ( معمولا با دوزهای اول ) رخ دهد.
– شروع درمان در بیماری ایسکمیک قلبی یا بیماری عروق مغزی نیازمند کنترل دقیق می باشد ( به علت وقایعی که در اثر افت فشار خون ایجاد می شود مثل سکته قلبی و مغزی ).
– از کپی غیر مجاز محتوای دارویاب خودداری فرمائید
– مهار کننده های ACE در صورت مصرف در سه ماهه دوم و سوم بارداری می توانند منجر به آسیب و مرگ جنین شوند. لذا به محض تشخیص بارداری بایستی قطع شوند.
– می تواند منجر به افزایش پتاسیم خون شود. فاکتورهای خطر عبارتند از اختلال کلیوی، دیابت، مصرف همزمان با دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم، مکمل های حاوی پتاسیم و داروهای حاوی ملح پتاسیم.
– می تواند باعث بروز سرفه شود.
– می تواند عملکرد کلیوی را بدتر کرده و کراتینین سرم را افزایش دهد، بخصوص در بیماران با جریان خون کلیوی کم ( مثل تنگی شریان کلیوی، نارسایی قلبی ).
– سمیت های نادری با مهار کننده های ACE دیده شده است مثل زردی ( می تواند به نکروز کبدی ختم شود )، آگرانولوسیتوز، نوتروپنی، لوکوپنی

توصیه های دارویی پریندوپریل

– قبل از غذا مصرف شود.