اطلاعات تخصصی

موارد مصرف دیفن هیدرامین

دیفن هیدرامین در درمان علامتی رینیت وازو موتور، کهیر و کهیر غول آسا، در درمان علامتی پارکینسون و واکنشهای اکستراپیرامیدال ناشی ازداروها، تهوع واستفراغ ناشی از مسافرت یا حرکت ، به عنوان بی حس کننده موضعی در دندان پزشکی و به عنوان بی حس کننده مو ضعی در دندان پزشکی و به عنوان یک خواب آور ملایم بکار می رود.

مکانیسم اثر دیفن هیدرامین

*- رقابت با هیستامین برای قرار گرفتن بر گیرنده در سلول های دستگاه گوارش، رگ های خونی و مجاری تنفسی
– اثرات متوسط تا قوی آنتی کولینرژیک، ضدتهوع و خواب آور

فارماکوکینتیک دیفن هیدرامین

*جذب: کامل
فراهمی زیستی: 62-42% (اثر عبور اول کبدی قابل توجهی دارد.)
شروع اثر: 30-15 دقیقه
طول اثر: 12-10 ساعت
پیک سرمی: 2ساعت
اتصال به پروتئین: 98.5%
متابولیسم:
کبدی گسترده (CYP2D6, 1A2, 2C9, 2C19) و اثر عبور اول کبدی قابل توجه
ریوی و کلیوی به صورت جزئی
نیمه عمر:
کودکان 5 ساعت
بزرگسالان 9 ساعت
سالمندان 13.5 ساعت
دفع: کلیوی (به صورت متابولیت و داروی تغییرنیافته)

منع مصرف دیفن هیدرامین

در صورت وجود پورفیریا نباید استفاده گردد .

عوارض جانبی دیفن هیدرامین

*عوارض با درصد نامشخص:
قلبی عروقی: سفتی قفسه سینه، انقباضات زودرس، افت فشار خون، تپش قلب، تاکی کاردی
سیستم اعصاب مرکزی: آتاکسی، لرز، گیجی، سرگیجه، خواب آلودگی، سرخوشی، هیجان، خستگی، سردرد، تحریک پذیری، عصبانیت، التهاب نورون، واکنش های متناقض، خواب رفتگی اندام، بی قراری، سدیشن، تشنج
پوستی: افزایش تعریق، حساسیت پوست به نور، راش پوستی، کهیر
گوارشی: بی اشتهایی، یبوست، اسهال، خشکی مخاط، درد اپی گاستر (سر دل)، تهوع، استفراغ، خشکی دهان
ادراری تناسلی: سختی در دفع ادرار، تکرر ادرار، احتباس ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: آگرانولوسیتوز، آنمی همولیتیک، ترومبوسیتوپنی
ازدیاد حساسیت: شوک آنافیلاکسی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: لرزش
چشمی: تاری دید، دوبینی
تنفسی: احتقان بینی، ادم حلق، غلیظ شدن ترشحات برونش، خس خس

تداخلات دارویی دیفن هیدرامین

*مشخصات کلی تداخلات:
– مهار کنندهCYP2D6 (ضعیف)
-تشدید اثرات آنتی کولینرژیک
– تشدید اثرات تضعیف کننده CNS
-کاهش اثرات مرکزی هیستامین

تداخلات رده X (پرهیز):
آکلیدینیوم، آزلاستین (بینی)، برومپریدول، سیمتروپیوم، دی سولفیرام، الوکسادولین، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، لووسولپیراید، متوتریمپرازین، ارفنادرین، اوکساتومید، اوکسوممازین، پارالدهید، پیتولیسانت، پتاسیم کلراید، پتاسیم سیترات، روفناسین، تالیدومید، تیوتروپیوم، اومکلیدینیوم

کاهش اثرات داروها توسط دیفن هیدرامین:
مهار کننده های استیل کولین استراز، بنزیل پنیسیلوئیل پلی لیزین، بتاهیستین، عوامل معده روده ای (پروکینتیک ها)، هیالورونیداز، ایتوپرید، لووسولپیرید، نیتروگلیسرین، پیتولیسانت، سکرتین

کاهش اثرات دیفن هیدرامین توسط داروها:
مهار کننده های استیل کولین استراز، آمفتامین ها

افزایش اثرات داروها توسط دیفن هیدرامین:
اتانول، آمزینیوم، داروهای آنتی کولینرژیک، آریپیپرازول، آزلاستین (بینی)، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، سیمتروپیوم، کلوزاپین، سرکوب کننده های CNS، الوکسادولین، فلونیترازپام، گلوکاگون، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، متوتریمپرازین، متیروزین، میرابگرون، اگونیست های اپیوئیدی، ارفنادرین، اوکسی کدون، پارالدهید، پرهگزیلین، پیریبدیل، پتاسیم کلراید، پتاسیم سیترات، پرامی پکسول، راموسترون، روفناسین، روپی نیرول، روتیگوتین، SSRIها، سوورکسانت، تالیدومید، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی، تیوتروپیوم، توپیرامات، زولپیدم

افزایش اثرات دیفن هیدرامین توسط داروها:
آکلیدینیوم، آلیزاپرید، آمانتادین، فراورده های حاوی توکسین بوتولینیوم، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برومپریدول، کانابیدیول، کانابیس، کلرال بتائین، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، دیمتیندن (موضعی)، دی سولفیرام، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، اسکتامین، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، هیدروکسی زین، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، کاوا کاوا، لمبورکسانت، لوفکسیدین، منیزیم سولفات، متوکلوپرامید، میانسرین، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اوکساتومید، اوکسوممازین، پرامپانل، پراملینتید، روفینامید، سدیم اکسیبات، تتراهیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول و کانابیدیول، تریمپرازین، اومکلیدینیوم

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها دیفن هیدرامین

*1- سطح کراتینین کودکان در ابتدای درمان اندازه گیری شود.
2- اثرات شدید آنتی کولینرژیک در ابتدای درمان و سپس به صورت دوره ای پایش گردد.
3- تسکین علایم و تغییرات هوشیاری بیمار ارزیابی شود.

توصیه های دارویی دیفن هیدرامین

1- به منظور کاهش تحریک گوارشی همراه غذا ، آب یا شیر مصرف گردد .
2- در صورت مصرف به عنوان ضد سر گیجه حداقل نیم ساعت قبل از مسافرت استفاده گردد.
3- در صورت بروز خواب آلودگی از کار هایی که نیاز به تمر کز حواس دارند ، خوداری گردد.